من اگر روان نسازم به پیامبری صبارا
مخمس بر شعر حافظ در مدح حسام الملک
از کتاب:
اشعار فارسی شیخ رضا
اثر:
شیخ رضا طالبانی (1831-1910)
1 دقیقه
1498 مشاهده
من اگر روان نسازم به پیامبری صبارا
به حسام ملک و ملت که ترحمی خدا را
ز مقربان خاقان که شود وسیله مارا
«بملازمان سلطان که رساند این دعارا
که به شکر پادشاهی ز نظر مران گدارا»
من اگر چه بینوایم تو وزیر پادشاهی
من اگر چه در حضیضم تو بر اوج مهر و ماهی
ز میان ما تفاوت ز مه است تا به ماهی
«همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی
به پیام آشنائی بنوازد آشنا را»
من اگر به حکم تقدیر شده روم جایگاهم
به هوای ملک ایران به امید قرب شاهم
شده رومیان ز هر سو چو رقیب سد راهم
«ز رقیب دیو سیرت به خدای خود پناهم
مگر آن شهاب ثاقب مددی کند سهارا»
تو که آفتاب صبحی قدحت ز نور لبریز
پی ذرەهای ناچیز کرمت وسیله انگیز
سحر رضاتخلصی خود را به دهن نواله‌ای ریز
«به خدا که جرعه‌ای ده، تو به حافظ سحر خیز
که به وقت صبحگاهی اثری بود دعا را»