پیاوێکی کوردیی جاف ساڵێک ئەچێ بۆ حەج؛ لە...

از کتاب:
ڕشتەی مرواری (بەرگی ٧)
اثر:
علاالدین سجادی (1907-1984)
 2 دقیقه  593 مشاهده

پیاوێکی کوردیی جاف ساڵێک ئەچێ بۆ حەج؛ لە تەوافا لەناو ئەو حەشاماتەدا ڕائەوەسێ و تەواف ئەکا؛ سەیر ئەکا ئەوان شتێک ئەڵێن ئەم هیچی لێ تێ ناگا و نازانێ وەکوو ئەوانیش بڵێ. بە هەر پاڵەپەستۆیەک ببێ خۆی لە قوفڵی کەعبە نزیک ئەخاتەوە و دەستی پێوە ئەگرێ و ئەڵێ: بینایی چاوان! جارێک لێرەیت و جارێک لە دواوان، وا لەو ڕێگە دوورەوە هاتگم بۆ خزمەتت، دەستم گرتگە وە قوفلەسوورەی بەردەمت، ئەمانە داویانە وەیەکا کەس نازانێ چی ئێژن، من وەو جۆرەی ئەوان نازانم بێژم، تۆی تۆ هەر یەک زوان بزانی؟ تۆ کە باشکی و ڕوغزایی و تەرخانیت دروست کردوێ، توێ زوانی ئەوانیش بزانی، وەو زوانەی خۆم ئێژم؛

تۆی لێم خۆش وی، دایکم و باوکم وەتەک پیزەی کارەکەرت چاویان لە دەمی منە، منیش چاوم لە دەمی تۆس، دەمونفوسێکمان بۆ بخەرە کار. لەو ڕۆژەدا کە ئێژن ڕۆژی حەلوەلایە چاوێکت لێمانەوە وێ، دنیا وە شەقەی قیامەت ئەڕوا. ئیسە سێپەڕەی بەهاریی شارەزوور ئاوەنیا بووگەسەوە و سەری داوە وەیەکا، کوڕە کوڕە لەو بناری بێسانسوورە دەواریان هەڵاگە، مێگەڵ لە دەوریا خزمەخرمێسی، توخوا زوو پاڵمان پێوە نێ با بیانگێڕمەوە؛ چەن ڕۆژێکی تر بار ئەکەن ئەچن بۆ کوێستان، هیچ نەوێ با لە کلکەی شلێر و ناوخوانا فریایان کەوم ئەو ڕۆژە کە وە زوانی خۆت فەرمووت وە میسرافیل فوو وە شاخەکەیا بکا، تێمەوە بۆ خزمەتت، ئەگەر لە دواوان نەتگرم خۆ لێرە هەر ئەتگرم.

گوناحی من فرەس، وەلی عەفووی تۆ فرە فرەترە؛ یەکی پیاو وێ ئەگەر داوای شتێکی لێ بکەن دەس وەڕوویەوە نانێ من لەو ڕێگە دوورەوە بە پشت ئەو غەزەوی خواوە کە پێی ئێژن وشتر، هاتگم داوای دوو شتت لێ ئەکەم؛ یەکێ ئەوانەی کە وتم لەگەڵ هۆزی مراد وەیسیش وە خۆمەوە عافوومان بکەی، یەکێ توێ دەس بگری وە باڵمەوە وە بێمزەڕەتی بڕۆمەوە بۆ ناو عێل، پێ کوڕە ئیسە چاو لە دەرگان، ئیتر ماڵاوا وێ.

منیش ئەڵێم: نرخی گەوهەر، گەوهەر ئەیزانێ.