جارێک فەتتاحی بارامی هەمەوەند دەرئەچێ ...

از کتاب:
ڕشتەی مرواری (بەرگی ٢)
اثر:
علاالدین سجادی (1907-1984)
 1 دقیقه  1089 مشاهده

جارێک فەتتاحی بارامی هەمەوەند، دەرئەچێ بۆ ڕاووڕووت، لەو دەشتە تووشی هەللاجێک ئەبێت. لە دڵی خۆیا ئەڵێ: با سەیرێک بە هەللاج بکەم. ئەڵێ: ئەرێ کاورای هەللاج، ئەوە بۆچ هەر شتێک ئەبێ ئەڵێن وەکوو گونی هەللاج ئەلەرزێ؟ ئا، مشتە و کەوانەکەت هەڵگرە و تۆزێ هەللاجی بکە، بزانە گونت چۆن ئەلەرزێ؟

هەللاجیش ئەڵێ ئاغا پیاوەتیت بێ، وازم لێ بێنە، من کابرایەکی هەژارم، با بڕۆم بە ڕێی خۆمەوە! ئەڵێ: وە کەلام هەللاجی نەکەی ئەتکوژم. هەللاج ناچار دەرپێی بۆ دائەکەنێ و لەسەر بەرزایییەک دەست ئەکا بە هەللاجی کردن و فەتتاحیش ئەچێتە شوێنێکی نزم لەژێرەوە سەیری گونی ئەکا بزانێ چۆن ئەلەرزێ! تەماشا ئەکا وا شتێکی تر بە گونیا شۆڕ بۆتەوە! ئەڵێ ئەوە چییە؟ ئەڵێ: پریاسکەیە. ئەڵێ: کەواتە بیدە وە من تۆ سێ گونت بۆ چییە؟ لێی ئەستێنێ، کە ئەیکاتەوە پارەیە، پارە هەڵئەگرێ و ئەڵێ: هەللاج بەسە ئیتر گەردنم ئازا کە، وە کەلام من وتم هەر دوو گونت ببینم، نەمزانی بووە وە سێ، بڕۆ خوات لەگەڵ بە دوو گونەکەتەوە!