چاوی یار
لە کتێبی:
گوڵاڵەی مەریوان
بەرهەمی:
قانع (1898-1965)
1 خولەک
917 بینین
مەستی چاوی یاری خۆت بی تا قیامەت غەفڵەتە
مردنی ئەو مەستییە، زۆر چاتری هەر سحەتە
گۆشەگیری زاویەی عەشقم لە ئاوێنەم چییە؟
چونکە عەکسی خۆم ئەبینم، بۆ خەیاڵم کەسرەتە
پاشی سەد خەرمانی خەم، هەرخۆشە چینی مەینەتم
بۆ خەلەی ئۆمێدەواری عیشقی یارم ئافەتە
خۆ زەمانەش وەک منە، هەر حەز بە تەنهایی ئەکا
نابینی بێ وەجهە دایم، دوژمنی جەمعیەتە
بۆ سەری وەعدەی ویساڵت، هاتوچوو مەردی ئەوێ
ڕۆیتم بۆ پێشۆ جورئەت! بۆ دواوە زەحمەتە
پیاڵە گەردن کەچ ئەبێ بۆ شیشە و هەروا ئەڵێ:
ئەی مەلا گیرندە بۆ بەخشندە زۆر پڕ مەینەتە؟
ئاوێنەم بۆ ڕۆشنی پێ لازمە، نەک بۆ عەکس
ماڵی تاریک بێ چرایێ چاتری سەد سوورەتە
وا، لە پیریدا چەمیتۆ «قانعناسناوی ئەدەبیا» لادە لە عیشق
ڕیش لە دەشتی عیشقبازی بێ بەها و بێ قیمەتە