هێلانەی ئارام
لە کتێبی:
دیاری
بەرهەمی:
کامەران موکری (1929-1986)
2 خولەک
678 بینین
قژی خاو، قژی زەردی کاڵ
گەردنی ناسک، کوڵمی ئاڵ
چاو، هێلانەی ئارامی دڵ
پەنجەی ناسک دەسی وەک گوڵ
لار و لەنجەی ورد و نەرم
بزە و سەرنجێکی گەرم
بۆچی ون بوون بوون بە خەیاڵ
خەیاڵیش نەیما پەڕ و باڵ!!
ئەی پەریی ئاسمانی ڕماو
چی بکەم لەگەڵ زێڕی گڵاو
تۆی فڕان بۆ کۆشکی سامان
ناتگاتێ نە ئاخ نە گریان
ناچارم ئەوە بێ پیشەم
داوێنی جوانیی بەرنەدەم
دڵم خۆش کەم بەوەی کە من
شەیدام بۆ ڕوومەت و گەردن
ئەی گوڵاڵەی بە خەم تەزیو
چاوی کەژاڵی کل نەدیو
با بڕێژێت فرمێسکی زۆر
وەک نمی ئاورەنگی بەر خۆر
ئەی مەلی قەفەزی زێڕین
ئەی باڵابەرزی خوێن شیرین
من دڵسۆزی و تۆ یادی دوور
هی ڕابوردوویەک، زەرد و سوور
با بڕێژین تک تک لە گیان
خوای دڵداری بێتە گریان
ئەی زێڕی زەردی سارد و سڕ
چۆنت برد دڵی گەرم و گوڕ!
ئەی ئاواز ژەنە، مەستەکەم
سۆزێک بۆ دڵە پەستەکەم
تا ژین وابێ دڵدارییە
کوشتەی دەستی زۆردارییە
تۆ ڕۆیی خوات لەگەڵ ئازیز
دڵت وەکوو گوڵی... پاییز
هەڵیوەران خەزانی خەم
چاوی هیوامان گرتی تەم
تۆ نەمردووی ئاخ دڵت مرد
زێڕ ئابڕووی دڵداری برد