گفتار در خاتمه‌ی کتاب
لە کتێبی:
کۆمەڵەی شیعری فەقێ قادری هەمەوەند
بەرهەمی:
فەقێ قادری هەمەوەند (1830-1890)
1 خولەک
574 بینین
یاحەق بە حورمەت «ختم الانبیاعەرەبی»
عەفوم کەر بە لوتف وێت جە هەر گونا
حیفزم کەر نە شەڕ ئەممارەی شەیتان
هەم نەجاتم دەر نەی بەند و زیندان
«فەقێ دڵناسناوی ئەدەبی» هەنی نەمەند بەهانە
بەتاڵ کەر نە دڵ فیتنەی فسانە
ئیجرا کەر شرووت ئەمر شەریعەت
بگێرە تەریق پەرێ حەقیقەت
هەم جە حەبیبان ئێدەن ئیلتیجام
بکەن دوعای خەیر پەی عەفوی گونام
حەققەن، چون ئێوەم بەی توحفە کەرد شاد
بە سوورەی «الحمدعەرەبی» ئەر من بکەن یاد
غەوغای دوو جیهان جە نەفس و ڕۆحەن
جە هەردوو ئەبواب جەدەل مەفتووحەن
ئەگەر مەپەرسان ئیسم موئەللیف
«عبدالقادعەرەبی» ەن زەلیل و زەعیف
ئەسڵم هەماوەند، زەلیل و خوارم
مونتەزیر بە لوتف حەییی دادارم
تەئریخ تەئلیف نەزم موجەددەد
سەنەی هیجری بی هەزار و سێسەد
سوڵتان بی نە تەخت سوڵتان حەمیدخان
تەمام بی تەفسیل مەنزوومەی بەیان
بەر نوور جەمال «سید الانامعەرەبی»
هەزاران دروود، هەزاران سەلام