در ذکر امراء جرموک

لە کتێبی:
شرفنامه
بەرهەمی:
شەرەف خان بەدلیسی (1543-1603)
 2 خولەک  550 بینین

سابقاً رقم زده کلک بیان شد که امیر محمد، قلعۀ باغن به پسرش امیر تیمورتاش ارزانی داشت و قلعۀ بردنچ را به امیر حسین که به روایت بعضی، از بنی‌عمان اوست و به قولی پسر اوست، عنایت فرمود.

به هر تقدیر چون میر حسین مدت‌ها به حفظ و حراست آن قلعه، قیام نموده، فوت کرده، پسرش امیر سیف‌الدین قایم مقام پدر گردید و چون او نیز به عالم جاودانی خرامید خَلف صدق او شاه یوسف متعهد امور امارت گشت. چون او نیز رخت هستی خانه ازین خرابۀ ویرانه بربست ولاة بیگ نام؛ پسرش به‌جای او بر مسند امارت نشست.

بعد از فوت او شاه علی بیگ به سرداری اقوام و عشایر نصب گشته او نیز طی این بیابان بی‌نهایت نموده متکفل آن امر خطیر، اسفندیار بیگ شد و بعد از فوت او زمام مهام امارت به کف کفایت بایندور بیگ درآمد. بعد از وفات او ازین محل فانی به مکان جاودانی، تنسیق امور امارت و تمشیت احوال حکومت به محمد بیگ قرار گرفت و ناحیۀ جرموک را که طایفۀ قزلباش متصرف شده بودند از ید تغلب آن طایفه بیرون آورده به طریقی که در تصرف آبا و اجداد او بود، به ید تصرف درآورد.

در حین فتح دیاربکر ملک نامۀ همایون از سلطان سلیم خان گرفته، سلطان سلیمان خان غازی امضا کرده، از آن تاریخ جرموک از جملۀ ملحقات اوجاق موروثی ایشان شد اما خراج کفرۀ آنجا تعلق به دیوان دیاربکر دارد، همه ساله به خزینۀ «آمد» تسلیم می‌کنند و بالفعل حکومت و دارایی آنجا در ید تصرف محمد بیگ است.