شەرابوو عەشقو تۆ
لە کتێبی:
دیوانی سەیدی
بەرهەمی:
سەیدی (1785-1849)
3 خولەک
922 بینین
شەرابوو عەشقو تۆ ساف و زەڵاڵا
بە لەزەت وەش بنۆشای، توندو تاڵا
مەدینەش پەی کەسێ تۆ دڵ نەوازی
بەبێ مینەت جە موحتاجی سواڵا
مەبۆ مەستی ئەبەد هەرک س مەنۆشۆش
کە ساقی پادشاهی ذوالجَلالعەرەبیا
کەسێوەن ئا کەسە، لێوەن بە «ظاهر»
بە «باطِن» عاقڵ و ساحێب کەماڵا
نە فکرش هەن جەلاو موڵکی، نە ماڵی
نهۆ باکش جە فورزەندو عەیاڵا
نهۆ «مُعجِب» نهۆ بەندەی ڕیا کار
نە مەقسوودش بە دونیا گەنج و ماڵا
بە تاقی ئانە پیرەن گێرە دەستش
نهۆ پیری ویەردەی ماهـ و ساڵا
درێغ چی کشت و دونیای ئێمە هەرگیز
شکارتێو پەی قیامەتمان نەکاڵا
دە یاران وەر بدەیمێ دەس جە دونیای
نەبیمێ شاد پەنەش، شادیش بەتاڵا
ئەگەر سەد ساڵ چەنەش مەنمێ بە دڵشاد
چەنەش تا سەر مەنەیمان پەی مەحاڵا
هەزار جامێ جە شەربەت ئەر بنۆشمێ
جە ئاخر ژارو مەرگیمان قەتاڵا
بە ناگاهـ باخەوان مەبڕۆ بە تێغمان
نیەن ڕەحمش، جە یاوان و جە کاڵا
وەنەش فەرزەن بشۆ پی کاروانە
ئەگەر «بُوجَهل»ەنوو، وەر هۆ «بِلال»ا
زەڕێومان سەرحیسابەن، خاک وە سەرمان
نە پۆشاک و نە واردەیما حەڵاڵا
وەرینان ئەولیای دڵ پاک بێنێ
جە دڵ پاکان ویەردەی کارساڵا
جە ڕۆو مێشەر وەبێ پەروامەشانێ
وەلای «جەننەت»، چەنی پەرواز باڵا
جە «حلّ» و «سُندُس» و «اِستَبرَق»یشان
خەڵاتی خاس مەپۆشانێ وە باڵا
پەی ئێمە موشکیڵەن، بارما گرانا
خەتاوو مەعسیەت، زوڵم و وەباڵا
درازو دوور سەفەرمان ها نەوەردا
نە تۆشەی ڕا، نە پۆشاک و نە پاڵا
جە پەنجا ئاستان ڕاگیر مەنیشان
ئەوان چێمە مەپەرسانێ هەواڵا
جە هەر یاگێو جوابشا وەش نەدەیمێ
«تَوَقُّف»مان هەزارێ پەڕ بە ساڵا
جە دیوان و سەبای سا چێش بکەرمێ
نەبا دامان بە دەستی چەپ قەباڵا
کەریما، غافِر الذَّنبعەرەبیا، ڕەئووفا
ڕەحیما، بێ شەریکا، بێ زەواڵا
بە لوتفی تۆ قەوی ئومێدمانەن
نەبیمێ قەهرو تۆ، دڵمان زوخاڵا
ئومێدمان هەن پەنامان دەی جە دۆزەخ
نەک ئێمە حۆرو جەننەتمان خەیاڵا
ئیلاهی تۆبەی ئیخلاسمان قبوڵ کەی
قبوڵ تۆبان جە عوسیان چی بناڵا
یەقین «إِنّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تابَعەرەبی»
پەرێ بەخشاییمان شاهێد بە حاڵا
شەفاعەت خوای گوناهکاران «موحەممەد»
کە ساحێب عیززەت و جاهـ و جەلالا
مەگەر تۆبی تکا کار «یا مُحَمَّد»
وەگەرنا ڕوستگاریمان مەحاڵا
خوداوەندا بە فریاو سەیدیناسناوی ئەدەبی یاوی
جە وەختێونە کە مەنزڵ تیرە چاڵا