دڵت بێرۆنە
لە کتێبی:
دیوانی سەیدی
بەرهەمی:
سەیدی (1785-1849)
1 خولەک
1101 بینین
دڵت بێرۆنە بێنێت بەر نهۆ ئاد
«ز بیدادیت نیگارا چون کنم دادفارسی»
جە زەل تۆم لەیلە زۆنای خوێم مەجۆلە
«ترا شیرین شمردم، خود چو فرهادفارسی»
تەمەڵجێ پووچە، نەرمێو تە چەنی من
«نگردد موم هرگز، سخت فولادفارسی»
تە ئەزت ویر نەکەوتۆ بەی وەلاو من
«ترا یکدم نخواهم بردن از یادفارسی»
بیناییم گرد فدێو باڵاو تە بۆنە
«همه شمشاد باغ و سرو آزادفارسی»
بۆو زوڵفێتەنێ گێڵان مەرەجیەی
«سَحَر گه عنبر افشان می‌وَزَد بادفارسی»
دەروونم پێسە «لوولێ» نەیجەینە
«ز هجرانت کُند پیوسته فریادفارسی»
چەمێت «صاد»و برۆت «نوون»و دەمت «میم»
«رُخَت لوح و دلم طفل و تو استادفارسی»
«دهی جُرم، کشی جانمفارسی»، بەری دڵ
مەزۆنۆ خاترەم، چێشت کەرۆ شاد
«دهدفارسی» هووناو، موسڵمۆنا، بە منوە
«به زارم می‌کُشد بی‌رحم جلّادفارسی»
چەنی ئەشکت جڤۆنیم شڕ بەرۆ پیر
«ز سودای تو دادم عمر بر بادفارسی»
چنۆ پەی تە بیەن دێڤۆنە سەیدیناسناوی ئەدەبی
«چرا گاهی ز حالش ناوری یادفارسی»