diłit bêrone
Li pirtûka:
Dîwanî Seydî
Berhema:
Sed (1785-1849)
1 Xulek
867 Dîtin
diłit bêrone bênêt ber niho ad
«z bîdadît nîgara çun kinim dadFarsî»
ce zel tom leyle zonay xwêm mecole
«tira şîrîn şimirdim, xud çu firhadFarsî»
temełcê pûçe, nermêw te çenî min
«nigirdid mum hirgiz, sixt fuladFarsî»
te ezit wîr nekewto bey welaw min
«tira yikdim nixiwahim birdin az yadFarsî»
bînayîm gird fidêw baław te bone
«himh şimşad baẍ û siru azadFarsî»
bow zułfêtenê gêłan merecyey
«seḧer gih ’inbir afşan mîwezed badFarsî»
derûnim pêse «lûlê» neyceyne
«z hicranit kund pîwistih firyadFarsî»
çemêt «sad»û birot «nûn»û demit «mîm»
«ruxet luḧ û dilim tifil û tu astadFarsî»
«dihî curim, kişî canimFarsî», berî dił
mezono xatrem, çêşt kero şad
«dihdFarsî» hûnaw, musłimona, be minwe
«be zarim mîkuşd bîriḧim cilّadFarsî»
çenî eşkit civonîm şiř bero pîr
«z suday tu dadim ’imir bir badFarsî»
çino pey te byen dêvone seydîNasnava edebî
«çira gahî z ḧalş nawrî yadFarsî»