چوون کۆی عەوداڵان
لە کتێبی:
دیوانی سەیدی
بەرهەمی:
سەیدی (1785-1849)
2 خولەک
1175 بینین
چوون کۆی عەوداڵان، چوون کۆی عەوداڵان
کۆن؟ کۆیێ دڵگیر، چوون کۆی عەوداڵان؟!
کابەی مەقسوودەن، پەرێ نەوهاڵان
پەی وایەی موراد وەنەش مەلاڵان
کۆی بەرزی بوڵەند، چمان کۆی قافەن
بە بەرزی بەرزەن، بە سافی سافەن
سەر کێشان نە ئەوج چەرخی چەهبەری
بۆش نیان نەبۆی «زوهرە»و «موشتەری»
جای شەو بیداران، سەحەر لاڵانەن
تەکیەگای خاسان، «هەفت ئەوداڵانەن»
هەر هەفت عەوداڵان، قوتبی ڕووی زەمین
چوون «اَصحابُ الكَهفعەرەبی» دایم غارنشین
مەسکەنشا گرتەن بەو بوڵەند کۆوە
«يا مَن هوعەرەبی» شانەن هەر ڕۆ جە نۆوە
تا دونیا وە پشت ماهیش قەرار بۆ
ڕوتبەشان بوڵەند، هیممەتشان یار بۆ
هانە پای ئەو کۆ ڕەندان، چوون پەری
گشت ئامادەی حوسن شۆخی و دوڵبەری
نەک جە خەم نیشۆ نە دڵشان خارێ
کەردەنشان دەستوور، هەر هەفتێو جارێ
وەختی شاخەی «سوبح»، ئەو گرۆی ڕەندان
کۆی کڵاف نە دۆش موشکین کەمەندان
مەخێزان بە عەزم بارگەی «عەوداڵان»
مەدان جە نەووە، تەرتیبی خاڵان
چوون «ئاهوی خوتەن»، ڕەوێڵەی تەتار
پۆل پۆل نازداران مەبینان قەتار
بە ڕەفت و هەموار، بە ڕێزە ڕێزان
مەشان بەو کۆوە، بە موراد وازان
وەختێ و پا مەنیان وە باڵای کەمەر
نە خاکی پاشان گوڵان مەنیان سەر
ئەشەدبۆی «طفیل» سەر نە ڕاشانەن
«چنوور» ئامێتەی خاک پاشانەن
«ياللَّةعەرەبی» قاپی خەیر تۆ کەری گوشاد
یاوان بە «مەقسوود»، بدەیشان موراد
یا «هەفت عەوداڵان»، کۆی بەرزو بوڵەند
دیدەی بەد، پێشان نەیاونۆ گەزەند
عەوداڵانی بەرز، بەرز بۆ پایەشان
هیممەت یار کەرە، حە ق دۆ وایەشان
دایم بەی دەستوور خاتر شاد کەران
بەڵکم وەختی سەیر، ئێمەیچ یاد کەران
سەیدیناسناوی ئەدەبی تاسەی سەخت، دووری یارشەن
نە ئارام، نە سەبر، نە قەرارشەن
یا عەوداڵ سەیدیناسناوی ئەدەبی هاوار وە تۆشەن
دیدەش بە دیدار یار، کەری ڕەوشەن