تعدّایی که با من اقربا کرد
تخمیس غزل حافظ
لە کتێبی:
اشعار فارسی شیخ رضا
بەرهەمی:
شێخ ڕەزای تاڵەبانی (1831-1910)
1 خولەک
1354 بینین
تعدّایی که با من اقربا کرد
ندیدم شمر با آل عبا کرد
مگر از حال من رمزی ادا کرد
«سحر بلبل حکایت با صبا کرد
که عشق روی گل با ماچها کرد»
ز عقرب طینتان عمّ و خالم
پریشان روزگار و خسته حالم
مهیّا از پی تاراج مالم
«من از بیگانگان هرگز ننالم
که با من هر چه کرد آن آشنا کرد»
پر از زاغ و زغن صحن گلستان
ز شادی کبک قاها قاه و خندان
هزاران را هزاران داغ حرمان
«بهر سو بلبل مسکین در افغان
تنعّم درمیان باد صبا کرد»
رضاناسناوی ئەدەبی را نفرت است از خرقه پوشان
ز عشق و شورها چون دف خروشان
من و منبعد بزم باده‌نوشان
«بشارت بر به کوی می‌فروشان
که حافظ توبه از زهد ریا کرد»