دڵە پڕ چینەن پێشانیی شەوقت
لە کتێبی:
دیوانی مەولەوی
بەرهەمی:
مەولەوی (1806-1882)
1 خولەک
1142 بینین
دڵە پڕ چینەن پێشانیی شەوقت
پۆس مەردەن وە بان ڕوخساری زەوقت
شادیت مواچی ئازیزش مەردەن
کەیفەکەت ماچی لەیلش گوم کەردەن
گومانم وەی ڕەنگ زامت نەسرەوتەن
کۆچی خێڵخانەی ئەحمەدکەس دوور کەوتەن
نەواتم دەخیل ئامان سەد ئامان
وێت مەدەر وە مەیل نەو تووڵ نەمامان
وەس وە تەمای وەسڵ مەزاقت شاد بۆ
ژاری ماری دەرد دووریت وە یاد بۆ
نەژنەفتی چەنەم سەد جار دادم کەرد
ئیسە های گەردش گەردوونی چەپگەرد
وە تای قەڵماسک تنیای سەردیی مەیل
ئەو هوردا پەی حەی، تۆ پەی کۆی دوجەیل
سا خاسەن ئەمجار شوومی سیا بەخت
تۆ ئالوودەی دەرد، من زامانی سەخت
ساقی گەردی کۆچ یاران دیارەن
هاوماڵان پەرێم نە ئینتیزارەن
من خۆ تەنیا ماڵ، وامەندەی دڵتەنگ
بێکەس، بار سەنگی، پای بارەبەر لەنگ
مەرتۆ وە هەی هەی نەشئەی جامی مەی
نەی ڕای پلەی سەخت فەریادڕەسیم کەی
سا پێم دەر جامێ منیچ چون یاران
هەی کەروون ئەو کۆچ تا سەر هەواران