از فراق جان جانان دیده گریان الغیاث
لە کتێبی:
دیوان صافی (اشعار فارسی)
بەرهەمی:
سافی هیرانی (1873-1942)
1 خولەک
370 بینین
از فراق جان جانان دیده گریان الغياثعەرەبی
از هوای شاه خوبان سینه بریان الغیاثعەرەبی
درد جور یار با اغیار کم گو زینهار
از همه لقمان نشاید خواست درمان الغياثعەرەبی
رسم عشاقان وفا و سلک معشوقان جفا
هر دو رسم اولند گر این و گر آن الغياثعەرەبی
بی جمالش پیش چشمم روز چون دیجور گشت
کی رخش باری نماید ماه تابان الغياثعەرەبی
ما گدای کوی جانانیم و رضوان را بگو
یاد جنت کی کنم با حور و غلمان الغياثعەرەبی
خود چرا با روی زردم بیم باشد روز حشر؟
گر به دست آید مرا دامان جانان الغياثعەرەبی
من که مور درگه غوثم نخواهم آصفی
صافیاناسناوی ئەدەبی گر یک نظر دارد سلیمان الغياثعەرەبی