از در مرانید چون من گدا را
لە کتێبی:
دیوان صافی (اشعار فارسی)
بەرهەمی:
سافی هیرانی (1873-1942)
1 خولەک
338 بینین
از در مرانید چون من گدا را
ما را نوازید بهر خدا را
سر تا بپایم زخم فراق است
زخم فراق است، سر تا بپارا
پیش اطبا شکوی دردم
هرگز نگویم بهر دوا را
زام دل ریش جز مرهم وصل
چیزی ندارد بهر شفا را
یاران چه باشد صافیناسناوی ئەدەبی بیمار؟
گر یادش آرند با یک دعا را