ئەی حوققەیی شەهد و شەکەرت ئابی حەیاتم
لە کتێبی:
دیوانی وەفایی
بەرهەمی:
وەفایی (1844-1902)
1 خولەک
1102 بینین
ئەی حوققەیی شەهد و شەکەرت ئابی حەیاتم
مردم، بە بەدەن بێنەوە بەو ئابە، حەیاتم
ئاهوو کە دەکا جیلوە چ شیرینە نیگاهی!
یەعنی بە فیدای غەمزەیی دوو چاوی سیاتم
سەودائیی زولفی سیەهت نیم بە هەوایی
تا ڕۆژی وەفاتم بە تەمای میهر و وەفاتم
بڕوانە چلۆن عەکسی عیزارت لە دڵی دام
پەروانە بە دڵ سووختەیی شەوقی چراتم
هەر چاوەنواڕم کە کوتت دێم و نەهاتی
یاڕەب مەدەدێ! سالیکی ڕێی هات و نەهاتم
دڵ جیلوەگەهـ و جێ قەدەمی تۆ بووە دیدەم
هەرچەندە کە دوورم بە دڵ و دیدە لە لاتم
سەرگەشتەیی سیڕڕی دەمی تۆم بەم ڕوخە دایم
گۆیا کە دەقیقەشومەری ڕۆژ و سەعاتم
بەو ڕەنگە دڵم داوە بە سیحری سەری زولفت
تا دڵ هەیە مومکین نییە لەو داوە نەجاتم
گرتوومی قولابی موژە بۆ خدمەتی ئەبرۆ
یەعنی کە وەفاییناسناوی ئەدەبی وەرە من قیبلەنوماتم