qeysî şehîd
Li pirtûka:
Dîwanî Goran
Berhema:
Goran (1904-1962)
2 Xulek
789 Dîtin
qeys alûsîKes pałewane biçkoleyekî em nîştimane bû, le heray serpirdî qełembazî nîştimanîy ’êraqda- 27y kanûnî duwemî 1948- şehîdkira. le katî xoyda mamosta mehdî cewahîrîKes şa’îrî benawbangî ’ereb em şîwene besozey bo hełbestibû, wa kirdiman be kurdî:
ey qeys, ey neş’ey behar
ey birîqey řewneqekey!
ey qeys, ey çipey nazdar,
nermêk le gwêy diłdar edey
ey qeys, ey goranîy şwan
heway mêrg ser şepol exey,
ey qeys, ey dengî bulbul,
çił exeyte lerey hey hey!
ey qeys, ey xewêk, perî
bo nawcêy bê qerar ebey!
ey qeys, ey şîley cwanî,
etkêyte naw fincanî mey!
ey qeys, ey awazey jîn!
lerey hîway naw dengî ney!
ey qeys, ey pirşingî geş!
ey bonêk hoy mestîy kelley!
ey qeys, paş koç kirdinit
çît becê hêşt? ger tê bigey
mał le koşî aram derçû
piř bû le şîwen û wey wey!
em řołe kujraw enałê
ewyan ełê: «dey bigrî, dey!»
em duwane ew dayk û bawken
nazaryanî û her toyan hey!
herçen řoj hełdê û enîşê:
çaweřwanin to ser hełdey
be xew bałat ke ebînin
ełên: «qeysî nazdar, oxey!»
dwayîş guman dayan egrê
îtir cerge û kize û kispey
bo yektirî sikałayan
heł’eřêjin heta sibey!
***
daykit, ey qeys! ejî û najî
be hîwayek bê bine û pey
le derga ben řa’eçenê,
ełê: «toy le derga edey?»
her egeřê û pirsyar eka:
«nehatewe... dêtewe... key?»
***
ey qeys, ey řołey şehîd,
be xwênî geş piř beramey!
ew kifne ałet hoy bexe
bo nîştimanêk toy newey!
xołêk, le řût nîştuwe, xoy
hawar ekat: toy ew kesey
ke nîştiman leser xakî
eçeqênê peykerekey!
eklîlî to û hawçeşnî to
le řîşûy dił eçnin pelkey!
ey qeys, bo xebatî gel
cwanemergitrîn nîşaney!
tołey xwênit le sitemkar
gel eysênê, emřo, sibey!