قەیسی شەهید
لە کتێبی:
دیوانی گۆران
بەرهەمی:
گۆران (1904-1962)
2 خولەک
837 بینین
قەیس ئالووسیکەس پاڵەوانە بچکۆلەیەکی ئەم نیشتمانە بوو، لە هەرای سەرپردی قەڵەمبازی نیشتمانیی عێراقدا- ٢٧ی کانوونی دووەمی ١٩٤٨- شەهیدکرا. لە کاتی خۆیدا مامۆستا مەهدی جەواهیریکەس شاعیری بەناوبانگی عەرەب ئەم شیوەنە بەسۆزەی بۆ هەڵبەستبوو، وا کردمان بە کوردی:
ئەی قەیس، ئەی نەشئەی بەهار
ئەی بریقەی ڕەونەقەکەی!
ئەی قەیس، ئەی چپەی نازدار،
نەرمێک لە گوێی دڵدار ئەدەی
ئەی قەیس، ئەی گۆرانیی شوان
هەوای مێرگ سەر شەپۆل ئەخەی،
ئەی قەیس، ئەی دەنگی بولبول،
چڵ ئەخەیتە لەرەی هەی هەی!
ئەی قەیس، ئەی خەوێک، پەری
بۆ ناوجێی بێ قەرار ئەبەی!
ئەی قەیس، ئەی شیلەی جوانی،
ئەتکێیتە ناو فنجانی مەی!
ئەی قەیس، ئەی ئاوازەی ژین!
لەرەی هیوای ناو دەنگی نەی!
ئەی قەیس، ئەی پرشنگی گەش!
ئەی بۆنێک هۆی مەستیی کەللەی!
ئەی قەیس، پاش کۆچ کردنت
چیت بەجێ هێشت؟ گەر تێ بگەی
ماڵ لە کۆشی ئارام دەرچوو
پڕ بوو لە شیوەن و وەی وەی!
ئەم ڕۆڵە کوژراو ئەناڵێ
ئەویان ئەڵێ: «دەی بگری، دەی!»
ئەم دووانە ئەو دایک و باوکەن
نازاریانی و هەر تۆیان هەی!
هەرچەن ڕۆژ هەڵدێ و ئەنیشێ:
چاوەڕوانن تۆ سەر هەڵدەی
بە خەو باڵات کە ئەبینن
ئەڵێن: «قەیسی نازدار، ئۆخەی!»
دواییش گومان دایان ئەگرێ
ئیتر جەرگە و کزە و کسپەی
بۆ یەکتری سکاڵایان
هەڵئەڕێژن هەتا سبەی!
***
دایکت، ئەی قەیس! ئەژی و ناژی
بە هیوایەک بێ بنە و پەی
لە دەرگا بەن ڕائەچەنێ،
ئەڵێ: «تۆی لە دەرگا ئەدەی؟»
هەر ئەگەڕێ و پرسیار ئەکا:
«نەهاتەوە... دێتەوە... کەی؟»
***
ئەی قەیس، ئەی ڕۆڵەی شەهید،
بە خوێنی گەش پڕ بەرامەی!
ئەو کفنە ئاڵەت هۆی بەخە
بۆ نیشتمانێک تۆی نەوەی!
خۆڵێک، لە ڕووت نیشتووە، خۆی
هاوار ئەکات: تۆی ئەو کەسەی
کە نیشتمان لەسەر خاکی
ئەچەقێنێ پەیکەرەکەی!
ئەکلیلی تۆ و هاوچەشنی تۆ
لە ڕیشووی دڵ ئەچنن پەلکەی!
ئەی قەیس، بۆ خەباتی گەل
جوانەمەرگترین نیشانەی!
تۆڵەی خوێنت لە ستەمکار
گەل ئەیسێنێ، ئەمڕۆ، سبەی!