şiru’ bih ḧikayt xitîb
Li pirtûka:
Komele Şîrî Feqê Qadirî Hemewend
Berhema:
Feqê Qadrî Hemewend (1830-1890)
4 Xulek
561 Dîtin
xetîb bî penc sał ne şehir meẍrîb
ta ḧeq sê ewlad bexşa be xetîb
yek řo ce teqdîr ’elîyî e’la
zuhir cum’eyê mewanan sela
xetîb ne mescîd mewana qur’an
dił ne teşwîşey mirûr zeman
ne sûrey yûsif mîsirş kerd xeyał
ew text û ew bext, ew cah û celal
ama be yadiş kemer zeřînan
kêşa ah serd, wara esrînan
wat: wa ḧesreta perê emîran
dirêẍa perê fîrqey wezîran
waweyla! ko şî fewc ẍułaman?
ko şê sef selam zuřyey e’yanan
sîlsîley supam fêşter bî ce mûr
esbabim bêḧed, gencim be kirûr
îste wey tewre ẍerîb dyar
ga xadîm, gahê xetîb ce naçar!
dest kerd be şîwen zayełe û zarî
nała be subḧan ḧeyî cebbarî
ce qapîy e’la du’aş bî qebûł
esbab wesiłş ama be ḧusûł
naga yek ce ehil «’arf balilhErebî»
wat: xetîb! çêşen mekey waweyła?!
wat: nar fîraq giranen ne dił
kes nîyen meqsûd wesił ko ḧasił
watiş: ey xetîb bigêre aram
ha îste şexsê meyo ce nakam
ewlyay kamîl qutib řebbanen
ḧelil her muşkîl ce laş asanen
’adetiş êden ew «wilî alilhErebî»
her cum’e ney ca mekero seła
herweqtê ama mekem îşare
bigêr damanş mekerot çare!
minacat mؤlif
hanam her be ton kîbryay eqdes
her tonî daym pey bêkesan kes
her tonî delîl gum kerde řahan
her tonî penay her bêpenahan
řeḧmê ker be ḧał bendey řûsyah
řewan ker perêm delîlê çun şah
hem qapîy ḧucre wenem ker guşad
hem îtlaq bend, hem bam ser azad
«feqêNasnava edebî» şa hêman her ne zarîyen
gîrodey qullab nadyarîyen
bazo be dyar wêş bo şadkam
ber muḧemmed bo her řo sed selam
şiru’ biḧkayt
naga peyda bî, merd wat be xetîb
ha welîy me’hûd wesiłş bî nesîb
xetîb dîş ew merd nûrş giřanen
qutib şerq û ẍerb şêx şe’ranen
derdem kefit ne xak weneş kerd sucûd
pêça damanş tełeb kerd meqsûd..
wat: yaşêx aman ’îlac ḧałim
ten xestey zebûn derûn zuxałim
şêx watiş: ey şa xam bedguman!
bipoşe dîde berût pey mekan
ew ke poşa çem şêx be şa ẍuřřa
ya mat ber temam ya xelas ker şa
şa ke çem baz kerd ce hoş bî bêdar
dîş ke ew şetirinc, ew şêx, ew îqrar
ne utaq zeř cem’en umera
hêman pey cum’e mewanan sela
kefit ne dest û pay şêx saḧêb ḧał
watiş metlûben ’eyal û etfał
şêx fermaş be şa herçî meqsûden
ce ḧerem sera cumle mewcûden
emca nîga ker to ne řûy sa’et
çend deqîqe hen perê cema’et
nîgay sa’et kerd emîr zeman
wat: şeş deqîqe menden pey ezan
şêx ferma be şah: ey bendey ze’îf
hefit sał we bê an pey tom kerd texfîf
er ḧeyî mutłeq sedhezar sał řah
bê an pey ḧebîb wêş kero tebah
şaystey qudret perewerdigaren
ne cay te’eccub ne cay înkaren
şay ’aqîbet xêr be tewbey te’cîl
be sîdiq û yeqîn îman kerd tekmîl
ḧuzzar meclîs, cumley umera
ḧeyran ḧurûf beyn şêx û şa
çun ce mes’ele nebîn xeberdar
sersam bîn heryek ḧeyran bîn ce kar
axir emîran kerdişan su’al
’erz kerdin be şa mer çêşen eḧwal
şa waqî’ey wêş perê emîran
ewweł û axir bikerdiş beyan
hem şah hem meclîs horêzan wepa
bosaşan qedem «’arf balilhErebî»
ewsa řewan bîn te’cîl be dewan
yawan be mescîd wanaşan ezan
xutbe bî temam, bestişan qamet
kerdişan eda ferz cema’et
ce dimay selam şêx ferma be şa
megêre aram ta ḧeremsera
şa ke horêza lwa pey ḧerem
ne ḧucrey xełwet wêş nya qedem
xaney meẍrîbiş çenî etfałan
mewcûd bîn her çwar xuřřem û xendan
«feqêNasnava edebî» maddey şah mîsrî bî temam
ber muḧemmed bo selat û selam
ber al û esḧab hem ber zuřřîyat
herdem řewan bo selam û selat
ber nûr cemal «sîd alaٔnamErebî»
hezaran dirûd û hezaran selam