awirdin miluḧ ’ilqimey bin ’isanî tibîb ruḧî biray mi’alcey micnun

Li pirtûka:
Leyla û Mecnûn
Berhema:
Xanayê Qubadî (1704-1778)
 3 Xulek  834 Dîtin
be watey ewan melûḧ da însaf
awerdiş teyb ’elqemey ’esaf
ce ’erebistan temam bî meşhûr
pey mu’alcey mecnûn seḧûr
watiş we ḧekîm ewza’ û eḧwał
danş û edeb cwanî û cemał
ferîdî dinya û weḧîdî ’esirş
fesîḧî kelam ce nezim û nesirş
fehim û feraset, feř û ferhengiş
şuca’et şêr, cewlan û cengiş
řan û řikab û san û swarîş
kerîmî tebi’ û bizurgewarîş
serbułindî ser naw hamseranş
sexa û sefa û cûd naw serweranş
’eşq ’aşiqî, bedbextîy bextiş
mubtelay zaman, nasor sextiş
dimay îstîma’ şerḧ eḧwałş
tetmî’ kerd we genc serwet û małş
tebîb destûr dad şerbet awerden
herçî lazim bî amadeş kerden
watiş biker meyl ey qeys dana
be umîd zat yektay yegana
welê cey dima fikir meḧbûban
mawere be yad kere me’yûban
qeys ama we şor ce watey tebîb
watiş ey manî’ ce ḧubib ḧebîb
toy tebîbî cin mekerî dewam?
etîbbay însan nekerd mudawam
şêxan mekke kerden munacat
cey derd û meynet min nedan necat
to şerbet serd ne camî bilûr
awerdî, we min mederî destûr
we gez, engebîn, ya menin û selwa
we seqmewnya mekerîm dewa
etîbbay cîhan nekerden dewam
«e’uz balilhErebî» ce dewr eyyam
mezanom ḧekîm ce derd ḧazqen
dîdar meḧbûb dewa pey ’aşiqen
tesdîqî ew kerd ’elqemey tebîb
dîdar meḧbûb dewa pey ḧebîb
ḧekîm ḧazq ḧîkmetiş betał
deway derd qeys neşnewa be qał
mecnûn şî we koh pey deşt û sara
pey serîrinşîn sułtan dara
diřinde û sîba’ bîn we leşkerş
peřende û tyûr çetrî řûy serş
textegaş berkaw, textiş texteseng
ḧîfazeş şêr û bewr û hem piłeng
wizeraş wiḧûş, peykiş peřende
hamřaziş daym ded û diřende
ce ser weḧiş û teyr ḧukimş meřana
ce ḧubib leylê beytiş mewana
dana’îş mekerd be dêwanegî
mecnûnîş mekerd be ferzanegî
goş neda tewbîx lomey la’îman
dana û dêwane be hem qa’îman
dane tepłî kos řewyey řîswa’î
’alemêweş hen sûd sewdayî
î xebe yawa we leyl muştaq
da we dûd dił nayrey fîraq
şedey melûlîş dîsan bestewe
ce şadî û şikoy dinya řestewe
we mirwarî esir dîdey mestewe
des nya we řûy xas û kestewe
cey teref mecnûn ce byabanan
gahê me’nûs bî çenî şebanan
mepersa hewał şay şîrîn şi’ar
mekerdiş zarî mewana eş’ar
ewan ast beca be sed şewq û wecd
řû nya we řay dameney koy necd
yek nofeł namê îbin mesaḧq
şîx alqibîlhErebî ce benî barq
ce nerim diłan ew merz û bûm bî
be wêney ahen aw dadey mûm bî
besîfet çun şêr bêşey şeca’et
ew serzemîn bî ne jêr îta’et
leşkerişken bî be zerbî şimşêr
be mîhir ẍezał, be ẍezeb çun şêr
saḧêb ’eşem û sipa û salar bî
daray dirhem û ne’am û yar bî
řojê we setwet saḧêb selaḧî
ama we şikar ce ew newaḧî
dîş şexsê ze’îf be’zê canewer
dewirş dan, eş’ar mewana cewer
ca goş bidro şî’ir xanay qubadîNasnava edebî
cey ceng şořş řay merd azadî