dastan amd si’d bin minîf bin silam siqfî bih xwastigarî lîlî
Li pirtûka:
Leyla û Mecnûn
Berhema:
Xanayê Qubadî (1704-1778)
4 Xulek
959 Dîtin
ce te’sîrî çerx, çepgerd gerdûn
meḧbûbîy leylê û meftûnîy mecnûn
şay’ bî ne ’am, bî we awaze
cehanê ce ’eşq ce no bî taze
ce ḧîcaz û necd ta mułk ’îraq
şêx û sułtanan saḧêb temteraq
şinewan be goş şuhret leylê
xwastigarş bîn ferawan xeylê
pey dîdar bînî aman we cehdî
eşẍał kerden erg, derbar mehdî
e’zem û efxem, ce gird bałater
saḧêb zor û zat ce gişt wałater
si’d bin munîfErebî ferzend selam
seqefî meşhûr, ne ’ersey eyyam
ama we xutbe û xwastigarîy leyl
mehdî ma’îl bî be řeza û be meyl
lwa û meşweret kerdiş we leylê
çenî maderş te’rîf kerd xeylê
ce mał û mesken, serwet û saman
sipa û san êł, ’ebid û ẍułaman
ew ce ekabir xasey zemanen
meşhûren ne’am, ’umdey e’yanen
saḧêb ḧusin xułq, ’eqił û kemałen
şexsê mu’eddeb, saḧêb cemałen
hîmmet ’alîyen, ba sexaweten
meḧmûdul xîsał, piř zekaweten
«zimîm alaxlaqErebî», bedsîret nîyen
bexîl û bedbext, bêẍîret nîyen
axir kinaçê mekero şewher
her pey to xasen, ey giran gewher
min hem qewłim dan, qewłim hen řewac
mebo çenî ew kerî îzdiwac
leyl dî mwafîq nîyen ẍeřezeş
hîç şefa nîyen perê merezeş
pey qeys mecnûn diłş bî buryan
kîneş eser kerd ama we giryan
qebûłş nekerd we’dey muste’cel
axir karş kerd mewkûl be ecel
watiş î kare nemebo temam
mekeran perêş cehd û îhtîmam
er e’zam we têẍ pare pare bo
serim awêzan pay qenare bo
î kare axer nîyen îmenî
er sed dostiş bo, mebo duşmenî
ḧelqim ḧelqawêz ḧełqey tenaf bo
sed def’e babom we’de xelaf bo
qebûłim nîyen, xulasey kelam
ne mebom hamser pey îbin selam
baboş te’esub ’erebîş coşa
çemş ce însaf miruwet poşa
pey cîfey dinya cidid û cehdiş bî
key fikirî ferzend wefa û ’ehdiş bê
ḧemłe berd pey leyl be têẍ û be kef
cîranan cem bîn, hamsayan sef sef
nastin ew zerer byawno be leyl
watin sebirit bo, derûnş hen keyl
fî’len xo leylê cîsmen bîmaren
muḧtac we tebîb, dewa û tîmaren
wadey weqtê ter bidere we se’d
bişo we yane wêney berq û ře’d
beł dimay şefay bîmarî leylî
řeza bo be ew ceřay piř meylî
babo û eday leyl be eḧsen kelam
wey tewr cewab dan we îbin selam
fî’len merîzen kinaçey diłber
ce dimay şefaş mekyanîn xeber
ẍeyr ce to damad pey hamserî leyl
qebûłman nîyen be řeza û be meyl
ew îbin selam hor gêła we pes
ta mekan wêş nekêşa nefes
muntezîr exbar ce bawan leyl
midra şew û řo be řeza û be meyl
cey teref leylê bîmar û xeste
be wêney şahîn şabał şikeste
cew teref mecnûn wêł byaban
řefîq weḧşî, şêt û şitaban
xeber xutbe û xwastigarîy leyl
yawa pêş bedter derûnş bî keyl
şêtî û mecnûnî û dêwanegî ew
şeydayî û sewday ferzanegîy ew
temamîce no yekser kerd taze
be bî ne cehan, bî we awaze
řû kerd we kêwan der û şax û dax
beř û byaban gêła we yatax
çenî weḧiş û teyr, murẍ mar û mor
mekerdiş řazan, şûr û tar û tor
xudawend wiḧûş pey gerdiş dam
maman ne dewirş, megirtin aram
herçê umûrat medaşan encam
bêçarey bedbext, bê řay bedfercam
ce dûd derûn nayrey duxan
xuşk bîn we řûy hem post û îstixiwan
mûy serş ama řûy penceş poşa
naxunş çun şêr pey ceng xiroşa
ze’îf bî çun mû, endamş barîk
ce sextî meynet, sitare tarîk
qewm û eqreba dos û hamsaya
soza qelbişan pey ew bê maye
witin we baboş xudawend ce ser
nařazîn be wezi’ î bedbext piser
bawere we laş ḧekîmî ḧazq
beł ’îlaciş bo ferzendey sadiq