çiraẍî serwext
Li pirtûka:
Dîwanî Seydî
Berhema:
Sed (1785-1849)
5 Xulek
1100 Dîtin
çiraẍî serwext payzen xezan
xezanî zerden ne ser tûł «wezan»
xezan pey fesił payz newîden
casûsî pîrî, «mûyî sifîden»
nimûney wehar, dewrî cwanîyen
nîşaten, ’eyşen, kameranîyen
cwanî xo lwa, yadiş be xêr bo
be pîr şad nebo, herkesê jîr bo
nîşaney payz, wextî pîrîyen
melûl, bê demax, dił zwîrîyen
diłey pîr melûl, payz perêşan
çewan herdû xo, bêzar bû çêşan?
yek û dû, ’eşq û pîrîn, çême ser dan
syem payz, çuharem ax û derdan
be lutfiş mer kero ḧeq, ême çare
egerna min xelasim, nê çuhare
cwanîman eger yawêwe laman
be kamê dił bigirtam, ta be daman
şewu řo min ce daman, wernedam dest
bwanam ta ce laş, herçîm ne dił hest
ce pîrî û, dax û derdê řozgarim
ce laru lencû, xe şim û qînî yarim
er î dił serdye, pîrî nekerden
perê çêş xatirş yar, çême seden
cwanî, ax perê to, dax ce pîrî
emin pey to, zwîrîmen, zwîrî
dirext û dar, ce payzişan zwîrîn
bełam ême, melulîman ce pîrîn
sya badî seḧer, xêza nepay herd
be te’cîl řûş welay baẍçey gułan kerd
gułşen kerd be toz bidaş be hemda
řewan bî baẍewan, esrîn neçemda
dya, dêş hîç nemenden çaxî baẍiş
ne şadîş men, ne ho keyf û demaẍiş
keremdar, wadey subḧî seḧerda
çe xas xas hewrî new, poşan ce serda
’eceb baden, ’eceb hewren, ’eceb weşt
çe xas xas nim medo saraw deru deşt
ce serşaxan, kewan, tom řêzeşanen
ce gułzar, bułbułan, axêzşanen
nedaran tabî sermay «zemherîr»y
meşan naçar bewłgey germesêrî
ne guł menden ce gułzara, ne bułbuł
medo bułbuł be kapołda, perê guł
ne çemda řengî tarîkî kwanen
neserda qehqehey dengî kewanen
ye payzen kwan, tarîk dyaren
kewan coş mewyeran, wadey wiyaren
řewan bî şahî «xor», pey textî mîzan
supay «hamin» ce samş bî gurêzan
nemenden mîrî hamin, zewq û zînş
byen sułtanî «payz», ca nuşîn
be daran şa «siweyl», merdîş nimanan
řezan pêşa byen, erzan xezanan
şehenşay fesłî payz, new sweylen
hemîşe lay dirextan neşwe meylen
be wêney padşay namdarî sengî
tedarek dan, hezar dêbay ferengî
ce darayî û qumaş û ał û wała
ce zeř bafit û ce şîr dax û ce kała
hezar lone muheyya kerd xełatan
xełatanş weła kerden wiłatan
şewê kerdiş kerem, fermaş be gencûr
çenî nadir xełatan qurimzî sûr
ber ama sub ce lay şarî «yemen»da
xezênş wist nepay seḧnî çemenda
çu dêbay nadrî, nazarî şaran
xełat pexşanî şahîş kerd be daran
siweyl çûn în, xełat bexşî xwêş kerd
be heryo şa xełatê da, řwêş kerd
be «wen» daran keway mahûtî sûr, da
be «wamê» etłesî weşřeng newerda
«simaq» poşa ne wer, kałay dyarî
qumaşî zerdu sûr, şîrdaxî şarî
be «ney dar»da, metay ałay sipî řeng
perê fetiḧ û zefer, awazî řûy ceng
nemamî «dar wezan», wextî seḧerda
metay zeřřîn, qeba kerden ne werda
yekayek dar tuwan poşan be sed derd
lîbasî derdî xem, wałay temam zerd
sya «mêwan» be emrî padşahî
beden poşan, çenî kałay ḧenayî
ne dewrî bax, «çinaran» ser beserşan
sipî û îstebreqî, poşan be werşan
be «neydar», «sundus»û kałay nebatiş
mubarek şa siweyl kerden xełatiş
ẍerez, herçî ke daren, ya direxten
xełatê pêş meyo amaş be cexten
be qederî ḧałî wêş herkes fire cur
xełatî pêş medan nîm «zerd»û nîm «sûr»
bełam daran be wêşan kes nenazan
xełatan ta weser pêşan nimazan
«siweyl» dewran be kamş bo, be kamş
bełê, lutfiş nyen çendan dewamş
be meyl û mobetiş ba kes nebo şad
ẍezeb amêzen î lutfe, ce bunyad
nimazo siweyl heftêw bişo pêş
mefermo «syaw badî», bed endêş
xełatan cumle mestano çêşan
dirextan meban xatir perêşan
meban ’uryan beden, daran seranser
melulû bê demax, bê řeng û bê der
siweyl esiłş nyen, lutfî sitêzeş
be řeştey şad niho matem be řêzeş
be řeştey e û, ce şadî kes nedo dem
be řêzeş hem nenîşo kes be matem
xezanî payzan pey newnemaman
xełatî matemen, ser ta bedaman
mezanî çêş medan badî xezanî
perêt waçû ’ezîzim er mezanî?!
be cestey matemîn bê keyf û naşad
be daran tabî xem, xemşan medan bad
be fesłî payz, be weşt û waran
nîşaney xem, geła řêzanî daran
be xemnak û melûl seydîNasnava edebî çenî derd
be řuxsar, çûn xezanî «darwezan» zerd
ce lay daranda nîşten, dił perêşan
medo xermanî xem, ew bad çenîşan