ay himnişînan alimdid
Li pirtûka:
Dîwanî Seydî
Berhema:
Sed (1785-1849)
1 Xulek
1144 Dîtin
«ay himnişînan almeded, ay dustan almusteẍasFarsî
başd tura zixmî be dil, dud be can, almusteẍasFarsî»
ebro kemonî dabênêş tîrê weney goş û diłîm
«mijgan aw kirde be dil zixim giran, almusteẍasFarsî»
avurdenim zomêw nyon, mêşem derûn kizêm gyon
«yaran kica mirhim kunim zixim nihan, almusteẍasFarsî»
ez yarêwe conem hene, pêsone pirşingê fene
«az xişim çun atiş zind suzd cihan, almusteẍasFarsî»
bê dost xwêm ebdał beru, bê zêdu menził mał beru
«ruzî nimîpirisd xibir zîn bînişan, almusteẍasFarsî»
şeyda biro, naw jîr biro, emirim qerar pîr beru
«bih pîr xud riḧmî nikird an nucwan, almusteẍasFarsî»
ax çî nekêşu! pey diłîm, ha dił nekoten pey gułîm
«aram û taqit ba dilim giştih zyan, almusteẍasFarsî»
takey mirû pî zomewe, nałune ez řo ta şewe
«birxast az can û tinim çun nî fuẍan, almusteẍasFarsî»
«ay seru qid sîmbir, bir ḧal sîdîNasnava edebî kun nizirFarsî
kiz ḧisirit tîr qidit şud çun kiman!, almustiẍasFarsî»