ba bê cwabî diłberê, sûtam leber derdî fîraq
Li pirtûka:
Dîwanî Eḧmedî Kor
Berhema:
Eḧmedî Kor (1771-1856)
4 Xulek
859 Dîtin
ba bê cwabî diłberê, sûtam leber derdî fîraq
her takû řojî meḧşerê, her dad le destî îḧtîraq
her dad le destî mehřuwan, ser xêłî polî ahuwan
dû taqî qewsî ebruwan, wan gut: qûluwa şudّwiwa alْûەسەاقErebî
wan gut be xêłî zengîyan, qayîm biken wan bendîyan
dû tarî qewsî hîndîyan, tałî dekird ’eyş û mezaq
lêm tał buwe ’eyş û nîşat, derçû le destim řêy necat
xêl bûm gelê, yarim, nehat birjam le derdî îştyaq
birjam lebo zewqî wîsał, nemma qerar û sebir û ḧał
emřo řeqîbî şeř mecał, lêm hate ser kufir û nîfaq
lêm hate fîsq û ficûr, lew yarî canî xistime dûr
penam be to ey şay sebûr, ke bîn be yarî can mulaq
key bim be canan hemnişîn, sermayeyî dinya û dîn
pêy şad bibê qelbî ḧezîn, pên noş bika ke’eْsًa دیهەاقErebî
pên noş bika kasey şeřab, derçîn le narî zîy alْ’ezabErebî
sakît bibê dił û şehab, zuqْ ḧemîymaً ئەەûْ ẍesaqErebî
awî ḧemîm, zehrî ḧutem, cêy mîḧnet û endûh û ẍem
feryad xudawend ez çi kem? lew nefsî ẍeddar û ḧemaq
lew nefsî şûm û ḧîlebaz, mayey fitûr û fîtnexwaz
ew fatînî ehlî mecaz, lew řakîbî merkeb buraq
lew řakîbî buraq be dest, lew şahsewarî dîdemest
lew şahîdî řojî elest, ḧubbî wefa, ’ehdî wîsaq
saḧîb wefa û ’ehd û qerar, şox û şerîf û namdar
min ’asîm û ’îsyan be bar, فەارْḧemْnîyErebî ya şahî nutaq
فەارْḧemْnîy ya rebّû alirّeḧîym, ûەاحْfezْnîy mîn narî alْceḧîymErebî
ger to nemankey dił muqîm, nabîn becarêk îtîfaq
nabîn becarêk berqerar, ew nefsî şûm û şermesar
qet fî’lî çak naka çi car, îlla meger teklîfî şaq
îlla meger teklîfî bed, penam be zatit ya eḧed
nefis û hewa lêm nabê řed, her min degêřn dir şiqaqFarsî
her min degêřn bê xeber, wenye le hîcrî biçme der
hewsarekey xistûme ser, mîslî ḧemîrim dir nihaqFarsî
mîslî ḧemîrim sał û mah, lejêrî bar gum kirdih rahFarsî
muznîb û ’asî û řûsyah, ehlî zelalat û fîsaq
ehlî muzîllat û zelal, sergerm be ’îşqê betał
dił bo be xaney bedxeyał, der axîret bom nîn tełaq
dirFarsî axîret bom nîn çi car, penam be to ey kirdigar
wek min nîye ředid û ẍedar, lenêw miłkî şam û ’êraq
wek min nîye saḧêb xeta, nefْsîy bîzenْbîy qedْ ئەەتەیErebî
فەاغْfîrْ لەنەا ya زەا alْعەتەا, mînْ نەارٍ ئەەنّyî la ewtaqErebî
lew narî piř tabîş û dûd, ey saḧîbî îḧsan û cûd
bîbexşe ’ebdî bê wicûd, bo xatrî sedrî ’uşaq
ey ’aşiqanî bê mirad, der řahî ’îşqê řenc bebad
çî ẍeyrî yare her fesad, têhełdirawî ferdî taq
têhełdirawî ḧeyî nesîr, hem کەالْ’ecûzErebî û hem kebîr
’alem le bendî wî esîr, xozgem bewey deyda tełaq
xozgem bewey ehlî îman, zû destî hełgirt lew zeman
lew xecłetî wa bê eman, carî deka demmî emaq
xwênřêj le ’eynan mîslî jehir, ger kêm biřêjê nîsfî şehir
neyka zerer bew çawî qehir, kezzabe nek ehlî sîdaq
sadîq nîye ew kazîbe, pûç her çî ew boy talîbe
îḧsan lekin wan harîbe, mayl be neqis û îftîraq
eḧmedî korNasnava edebî ta key weha, nabî le dest nefsê řeha
nefis û hewa wek ejdeha, tabî’ be gumřahî şîqaq