kabrayekî xełkî bawe koçek lay hełebce...

kabrayekî xełkî «bawe koçek» lay hełebce, ke kone koçerê bû, kuřêkî çûbû bo feqêyetî, kuře le paş sałêk dêtewe bo małî bawkî bo dîdenî, destê cilî cwan û pak û puxtey le bera ebê, cûtê qonderey tazey le pêya ebê, hemû car be pajnehełkêş le pêy eka, feqê le paş çend řojêk egeřêtewe bo xwêndinî xoy, xełk û xwa le bawkî epirsin û ełên: erê xałe! ḧeme dyar nîye, yêjî çûgesewe? ewîş ełê: ḧemey kuřim we hême řazî nawê, kewş we çimçe heł’ekêşî kełkî biřyage yêjê min feq feqêm!