lew xoşîyey ke qasîdî me; nagehan geyşit
Li pirtûka:
Dîwanî Edeb
Berhema:
Ebduɫɫa Begî Mîsbaḧ Dîwan (1859-1916)
1 Xulek
894 Dîtin
lew xoşîyey ke qasîdî me; nagehan geyşit
peyẍamî ’aşiqane, belay ’aşiqan geyşit
şîrîn sîfarşî canane; ya şeker?
dû sed hezar linge, beyek karwan geyşit!
yařeb çi xêr meqdeme ew qasîde, dełêy:
řuḧî řewan bepeykerî me; ermeẍan geyşit!
qasîd meger xuceste qedemî xidrî bû, kewa
mujdey ḧeyat û zîndegîy cawîdan geyşit?
ey peykiçî; kewa le qidûmî mubarekit
gyanî ’ezîzî me, beber ême, ’yan geyşit!
subḧane! lew peyam řewan perwere, dełêy:
enfasî ’îsewîy bemnî natewan geyşit?
ew sa’ete, çi sa’etî se’de, ke pêkewe
îqbał û ’îziz û yusir, ’enan der, ’enan geyşit!
saqî bide şerab, becamî leba lebit
pêş ez ewey ke: camî ecel bo meman geyşit
yaran meken melametî bê tabîy diłan
bîlla ke tîẍî şewqî wîsałî becan geyşit
sed xozge bew demey ke lepiř bên biłên: edebNasnava edebî
lêt mujde bê, ke diłberekey mîhreban geyşit