çûne mełas
Li pirtûka:
Dîwanî Esîrî
Berhema:
Esîrî (1895-1962)
2 Xulek
742 Dîtin
tûşî derdêkim le hîç dermange dermanî nîye
dił peroşêkî heye, aram û wêstanî nîye
gurge boz û, gurgeşîn û, gurge řeş çûne mełas
mêgelî kurdî le şyû herdeye, şwanî nîye
newnemamî baẍî xoşîy nîştimanim hate ber
baẍewan û pasewan û aw û kêłanî nîye
qeyreyî gel nûstuwe, bêhoşe wek wafûrkêş
ya nexo wek mirduwe, cûlan û hełsanî nîye
lawî min bîstûme wa taze firîbit xwarduwe
ho, nekey îşî weha, cilşoře, peymanî nîye
kabray cilşoř le bo tû řêk exa sed ḧîze fêł
to ke bînînit nîye, ew hoşî pyawanî nîye
wa le diłmaye leser tepłî serit dem mêkutê
lew deme gyanit derê, bew xwaye hawşanî nîye
xom dełêm hełdem le hełdêrêkewe bişkê milim
wa nebê kellem le xodarî to wersanî nîye
biçme jûrî tûneyî ser şorkî, bibme zuxał
bînêjin zana biłê, hîç kełkî şoranî nîye
xom dełêm hełdem bo deryayêkî, yazêyekî qûł
dabxinkêm, wa nebê em řence payanî nîye
ba leser cerg û diłî xom dem betundî xencerê
tazuwe gyanim derê, em mane hîç manî nîye(
boye têbînî ekem xom çon le naw dem çatre
yek le sawe û law û qeyre û pîrî cûlanî nîye
her debê bimrî le daxî nîştiman û gel, eto
tûşî derdêkî esîrîNasnava edebî çar û dermanî nîye