ḧerîqî awrî dûrîm, daẍdarî zulfî canane
Li pirtûka:
Dîwanî Wefayî
Berhema:
Wefayî (1844-1902)
2 Xulek
1349 Dîtin
ḧerîqî awrî dûrîm, daẍdarî zulfî canane
eger bayê le lay qîblem neyê ḧałim perêşane
nesîmî subḧidem qurbanî neş’ey tozî řêgatim
ẍerîbim, bêkesim, řoḧ û diłim sûtawî hîcrane
emin wa lêreke û řoḧim le xakî pakî betḧada
ḧeyatim bênewe řabbire bew baẍ û gułistane
eger deryayî awir bê, eger tofanî xwên hestê
be soz û giryeyî zarim, biłê bew mahe tabane
be ẍemzey çawekey mestit hemû cêy neştere cergim
be mujganî syat qelbim seraser cêge peykane
be tarî zulf û gułnarî cemałî to be řoj û şew
serim derbendî sewdaye, diłim sergermî sûtane
diłim sewdasere û canim pur اەزFarsî ẍewẍaye nazanim
ne daẍî tarî zulfane, ne derdî wirde xałane?
ne xałit řuḧmî pêmda dê, ne ḧełqey dayrey zulifit
’eceb mawim! dełêy dewrî feřengî kafiristane
be şewqî řût le ḧelqey zulfeket dê ah û nałey
dił le subḧî kazîbey şewda çirîkey murẍî xoşxane
şehîdî tîẍî ebrotim be cezbey xałekey çawit
meqamim qabeqewseyne le sayey pîrî meyxane
hemû ’alem be dîdarêkî to qurbanî ebrotin
meger taqî birot, qurban, hîlalî ’îdî qurbane?
’îbadetxane berhem bû be neş’ey qîblekey ebrot
le sayey çawekanit małî ke’beş bote meyxane
be ah û girye bo seyrî cemałî çûm û pêy fermûm:
temaşay baẍ û gułşen bo çîye bew ba û barane?!
xetî hat zulfekey lerzî leser xałî sya, goya!
ḧebeş bo çîn le têlî da ke řom û hînde şeřyane
be naz řûy kirde mîḧrabî biro mujganî deyfermû:
ke to lutifit hebê, qurban, xerabatîş musułmane
wefayîNasnava edebî derdî bêdermane bew çawane nazanim
hîlakî toye? ya ne xestecanî destî peryane?