pesnî řobîntenî caf
Li pirtûka:
Dîwanî Racî
Berhema:
Racî (1912-1969)
3 Xulek
104 Dîtin
ta hełbikewê serwerî wek êwe, le cafa
namênê lenaw kurd, ’eşîret le xîlafa
lawêkî hunermend, wetenperwer û merdî
kê bê ke berew řût bwestê le mesafa?
nawit çîye? řobîn tene, połayye karit
lêkhatuwe, xoş esmer, musemma le tenafa
şayanî wezîrî, bexwa, gerçî mudîrî
serberzî edeb, kanî huner, şêrî le qafa
ey bendî diłî «ḧacî emîn», cafî tehemten
nembîstuwe lem hoze duwakewte le mafa
wergêřîke to řût le kesan, nextê be kîne
’enْ mezْce’ha mînْke, cinubٌ tetecafîErebî
burhane hemû bîr û, wişet ḧîkmet û şane
buřindeye şimşêrî wiçanit le ẍîlafa
da’îm ke piřî nî’mete dîwanit, ewa xełk
yesْ’ewْne alî albabî sîqalaً wexîfafaErebî
herçî neşî nasîbî, ke etnasê le xowe
wa dyarî lenaw komełe, wek řojî le tafa
ba ’alemî bêgane bizanin, ke me cafîn
fî almecْdî, me’e alsّûؤdedî lenْ netenafîErebî
cêy fexre hebin wênîyeyî to zor le ’eşîret
ئەەلعیزّeةû byalqudْreةy, ḧetّy tetekafîErebî
çunke hunerit, şoretî xistote semay kurd
bêgane îtir hîçî nemawin le gezafa
min bendeyî em hoze wu xakem, ke heta hem
her çepłe le destanme, her dem le hutafa
ey kake, jyanim ke le řûy êwe tewawe
kulّû merezu al’eyْşî yu’afî weywişafîErebî
min guł eperistim, ke lebaxî gelî kurdan
کەالبûلْbulî fî alsubْḧî ewẍenّyihî ’îzafaErebî
kurdî û ’erebî têkeła ekem, ta be birayî
em qafye lêkxoş bê, le honîn û le bafa
zerdiştîye em kêw û keje û, mîwewu mêwe
qedْ wareseha alcafu sîhamaً wesîlafaErebî
nemzanî supast be çi kem? kakî cwanmêr
îyzْ ḧeyّerenî wesْfuke, لەمەا ئەەتەدافاErebî
ew kate le řêt, bêkes û aware ewestin
la tetْruk ئەەلتافûکە lîlxeyr muzafaErebî
ew şexse ḧesûdî ke eba pêt, ezanê
qedْ ئەەلبەسەهû alcehْlu mîne alḧumْqî îykafaErebî
lem ’eşreteda, kar hemû řast û terazûn
فەالْ’edْlu yedu alḧîkْmeةy, ûەالْḧeqّû yuwafîErebî
řacîNasnava edebî, be hemû şêwe le řûy hozî epşikiwê
la yemْne’u ’enْ zewْ’îhî cenْyaً weqîtafa.Erebî