بر سرم گر صد هزاران جور یار آید خوش است
Li pirtûka:
Diwan-e Safi
Berhema:
Safî Hîranî (1873-1942)
1 Xulek
426 Dîtin
بر سرم گر صد هزاران جور یار آید خوش است
وز دو چشمم خون اگر صد جویبار آید خوش است
از هوای گلشنم چندان که حسرت بر دل است
بر مشام جان ما گر بوی خار آید خوش است
ای صبا یک مشت خاک از کوی جانانم بیار
چون ز خاکش بر رخم بار غبار آید خوش است
لطف و قهرش پیش عشاقان او یکسان بود
عزت و ذلت مرا زان شهر یار آید خوش است
کاش روزی بهر قتل ما نگاهی داشتی
چون ز مژگان بر جگر تیرم هزار آید خوش است
آب حیوانی نخواهم تشنهٔ یاریم چون
بهر ما از وی اگر خود زهر مار آید خوش است
صافیNasnava edebî چون جان جهان دارد ازین منصوروار
بهر کشتن هر زمان در پای دار آید خوش است