zikir kîfît sal awil hicirit û zifaf ḧizirit risalit pinah ba em alimؤminîn ’ayşey sidîqih (riz) û çind ḧikayt mitfirqih gwîd
Li pirtûka:
Rewzetul Sefa
Berhema:
Mîrza Ebdilqadirê Paweyî (1850-1910)
7 Xulek
257 Dîtin
şay buřaq swar řesûl mursel
ḧebîb ḧezret danay «lim yizilErebî»
ta yek şew zewqê ne dił awerdiş
meyl ’ayşey siddîqe kerdiş
naga cibre’îl çûn boy «ma’ alurd»
ayey řuxsetiş pey ḧezret awerd
watiş ya ḧebîb dił der waçûn pêt
padşay şahan siłamş kerd lêt
emirş wey tewren bînay ban ser
mebo ’ayşey siddîqey enwer
êmşew bawero be wesiłş şad bo
ehil ’ezab gişt yekser azad bo
çûnke ew meyliş be ’eyş û noş bo
ba kûrey dûzex êmşew xamoş bo
walêdey şerîf gişt mu’mênînen
êđ «tîbat» û ew «tîbîn»en
xuđa mezano dîđeş ha ne řêt
menkûḧey wêten mubarek bo lêt
cew dima ḧezret pak pêẍember
kyana we lay siddîq ekber
xuđawend lutfiş erzanî kerden
cibre’îl řuxset şadîş awerden
mebo to be meyl be mêhrebanî
êmşew ’ayşe perêm bikyanî
siddîq ekber şay emîr tuman
fewrî ferman da we umim řuman
watiş ’ayşey siddîqey nazar
bereş we xidmet şay buřaq swar
çûn umim řuman tedarek kerdiş
çenî dû sê jen ’ayşe berdiş
yawnaş we pay text pêẍember
dest ’ayşe şay melek menzer
nyaş ne řûy dest mustefay emîn
watiş xuđawend sema û serzemîn
sayey to ne ferq ew nekero kem
ew perwane bo to xaster ce şem
nebo ce latan pejare û texef
xeyremeqdem bin ce her dû teref
umim řuman û ma beqî xwêşan
her kam řû nyan we maway wêşan
axir her «asma’ binit ’imîn» mend
her sełwat međa û tekbîrş mewend
bełam ’ayşe şay ’ulya cenab
menmana wêney peřey aftab
nîşt ce lay ḧezret çûn xerman guł
diłşad bîn we hem çûn guł û bułbuł
cew ser wexteda ce nehar ta şam
hîç ḧazir nebî ne nan ne te’am
ẍeyr ce be’zê şîr xuđa pê dade
ce yaney es’ed êbin ’êbade
ama bê perê xwacey ka’ênat
cew dem her şîr bê ce laşan sewqat
ḧezret dîş be’zê tenawil kerdiş
hem qedeḧ perê ’ayşe berdiş
ce řûy ḧeya û şerim banûy dîde mest
řûş nebê qedeḧ bistanoş ce dest
esma watiş «ya em alimؤminîn»
her çi međo pêt «xitim almirsilîn»
hergêz řû meker lutif û ’etay ew
xwa çoł xwa abad, xwa řo xwa ce şew
ẍerez, be çend şerim çend şikoy temam
sitana ce dest şay «xîr al’enam»
ce penay asma qedeḧ awerdiş
ew hem be’zê şîr tenawil kerdiş
ferma we esma şay melayk xo
’ayşe şîrş hîç neđa we to
’erz kerd min lutifit we çem međarûn
çendan arezû we şîr nedarûn
ferma to boy kêzb hem cû’ meyo lêt
her dû we carê cem mekey pey wêt
esma ’erz kerd beł eyamê bo
kesê bo meyliş we te’amê bo
waço nedarûn řeẍbet bew kame
meylim hîç nyen min bew te’ame
«ya risul alilhErebî» î new’e bawen
ane we diro yanê ḧesawen?
ferma er diro ce kem kemter bo
zeřê bê mêqdar bê pa û ser bo
diro meḧsûben xwelasey kelam
endek we endek menwîsan temam
cew dima ḧezret şay fełek řikab
çenî ’ayşe şîn ne camey xwab
qadir cey fêşter cesaret nekey
wey řo mayey dîn wêt ẍaret nekey
ewł cay meydan dem bazî nyen
ew ca cay şoxî û şanazî nyen
rasen tebi’it kan duř û mercanen
beḧis pêẍember axir zemanen
hoşt bo dexîl nekey nadanî
la nedey ce řay řast me’anî
to her çî mezmûn «ruzة al’eḧbabErebî»
merqûm ker temam řay sêdiq û sewab
be wezin kawan ko ko hem çîn çîn
sełwat der we řûy mustefay emîn
daym ba her ew pişt û penat bo
beł ce řoy meḧşer şefa’et xwat bo
ce řûy serzemîn ta çerx exzer
sełwat bo we dîn pak pêẍember
bełê her ew sał dîsan ce hêcret
çend waqê’at dî we bê kidûret
ḧezret dîş yehûd medîne ta şam
řûzey ’aşûra megêran temam
ḧezret cew sebeb ew řûze daran
persa ce yehûd ehil mey xwaran
watşan bełê feziłş ’ezîmen
cezaş lezayz baẍçey ne’îmen
ew řo ke fêr’ewn ẍerq derya bî
mûsa ce qetiłş bew tewr řeha bî
ce şukiraney ḧeq ew me’rekey ceng
xelas bî ce ew gumřay dił ce seng
ew řo ke řûzeş gêrit be feraẍet
perê ummetiş hem bî be ’adet
ta ke řûzey ferz řemezan yawa
řûzey ’aşûra ce kel bî awa
reẍbetiş nemend ce lay xas û ’am
ew bî be sunnet pey ehil êslam
bełê medîne řay gişt ḧêcaz bê
hem peř ’ifûnet germ û nasaz bê
weba û ta’ûn daym her cêş bê
her kesê xerîk naweşî wêş bê
xisûsen ẍerîb daym bîmar bê
engebîn ce laş çûn jar mar bê
ehil muhacêr dayrey êslam
menałan ce derd her sub ta we şam
bûbekir siddîq, ’umer e’zem
’usman zîy nureyn daray mukeřem
murteza ’elî mabeqî yaran
bêlal û ’emmar şay wefa daran
daym ce suḧbet xar û xeste bîn
xirawter ce nêş maran geste bîn
pey mekkey şerîf her xem mewerdin
we ehil kuffar le’net mekerdin
mewatin şeybe û ’etebey ser sef
ta ebûcehil û umeyyey xelef
ma baqî muşrêk giroy bedḧałet
bînay zatşan yekser we le’net
ta ’êciz asḧab cew zêd û mawa
we sem’ şerîf pêẍember yawa
destiş bułend kerd perê munacat
lała ne dergay «qazî alḧacatErebî»
wat ya bê zewał ferd feryad řes
ya kan kerem pey bê kesan kes
heway medîne tebdîl ker ce no
henî mu’tedêl ba sazgar bo
take řaḧet ban yaran pey wêşan
cey dima wey tewr ’usret nekêşan
du’aş we hedef êcabet yawa
tebdîl bî heway ew zêd û mawa
şerarey hamûn medîney caran
bî be heway serd berz kosaran
henî ne boy bed ne naweşî mend
ce hamin serdî zor ce germî send
seḧaban nîştin řaḧet pey wêşan
henî we şadî gişt wiyerd lêşan
cew dima ḧezret şefî’ muxtar
beyn muhacêr, tayfey ensar
’eqid mwafat beyn her dû best
be dił be zeban be dîde û be dest
çil û hefit nefer ce muhacêran
seḧabey guzîn ce nam aweran
hem çil û penc kes ce ehil ensar
be beraderî yekter da qerar
her dû kes şerîk sabêr û şakêr
yekê ensarî yekê muhacêr
ce mał ce mîras ce dinya ce dîn
şerîk ban ta ser we şerit yeqîn
beẍeyr ce ’elî emîr sefder
biraş pey nemend «dyar albişir»
’erz kerd ya řesûł we tał mewyarûn
bende cey şêrket êxwan nedarûn
ḧezret bew guftar dił pesendewe
çem be merḧemet, leb be xendewe
ferma ya ’elî dił we dił neder
«ena exuk ta yum alimḧişir»
ẍerez, î qanûn qa’êdey peř qedir
her mend ta ke wext ẍezay řoy bedir
ta ayey şerîf weqit ew dawa
«ewwilû alْئەەرْحەامی be’ْzuhumْ» yawa
ewsa mensûx bî ew mwafate
ew ’eqid êxwet cew ser besate