dir byan awsaf bihişt û ahil bihşitî û çigungî an
Li pirtûka:
Rewzetul Sefa
Berhema:
Mîrza Ebdilqadirê Paweyî (1850-1910)
2 Xulek
437 Dîtin
ce şeş dang nûr mustefay serwer
yek dang cya kerd danay dadger
kerdiş we beheşt we qesir û qisûr
we řêzwan pak cay ẍêlman û ḧûr
gyaş ze’feran, xakiş şekeren
sengiş mirwarî, dane û gewheren
gułen, gułzaren, řewḧen, řeyḧanen
le’len, yaqûten, duřen, mercanen
nexlen, řummanen, mêwey sed řengen
zeytûnen, tuffaḧ, taze û qeşengen
nuqłen, nebaten, şekir û şîrînen
’ûden, kafûren, ’etir û ’ebîren
fesiłş daym wext new weharanen
sewze û hewaş ferş bezim yaranen
şerabiş tehûr badey mufeseł
şîrînîş şerbet palûdey ’eseł
ḧewziş kewseren, awiş selsebîl
baẍiş cenneten, ustaş cibre’îl
qesirş xiştê zeř, xiştê hem sîmen
badiş ’etir ’ûd, baẍçeş ne’îmen
melbusiş faxir, dîbay qeşengen
ḧîlley elwanen, sed hezar řengen
kebabiş lezîz, te’imş weş tamen
zerfiş gişt cewher ayney camen
ḧeq lezayzat amade kerden
we «liḧim altîrErebî»ê sewgendiş werden
pey ehil cennet pak bê tawan
«tiştihî alanfisErebî» ḧeq wêş fermawan
nefis pey her eşya êştêha kero
fewren xidmetkar perêt mawero
arezûy her çî bawerî ne dił
we pay wêş meyo pey to we menził
muxteser her kes xuđa pê daden
îmanş kamił, karş amaden
bê şik «cinit alim’ewaErebî» caş mebo
daym pay şecer tekyegaş mebo