dir byan duzix û ahil duzxî
Li pirtûka:
Rewzetul Sefa
Berhema:
Mîrza Ebdilqadirê Paweyî (1850-1910)
2 Xulek
777 Dîtin
padşay qehhar daray bê endêş
dûzex dirust kerd ce řûy qehir wêş
hefit tebeq temam we dûkeł řeş kerd
yek ce ban yek gişt peř ateş kerd
hezar sał we coş demnaşan we dem
ta ke qirimz bî we bê zyađ û kem
dîsan hezar sał demnaşan zerûr
ta gêłya řengiş sifîd çûn kafûr
pey pey demnaşan eyzen hezar sał
ta ke sya bî çûn sya zuxał
nar cehennem êste syahen
xelafiş nyen xuđa gewahen
yek pird sextê sêratiş namen
er persî çêşen terḧ ew kamen?
zeban ce xofiş daym her lałen
er persî dirazîş, sê hezar sałen
hezarş neşîb, hezar ferazen
baqî her heybet çefit û nasazen
ne řay delîlen, ne yagey ercû
biřenden çûn têẍ, barîken çûn mû
yanê ce ezeł her sê tel byen
ce mûy ser û řîş, sîne xaşyen
muntezêr midran pey gunahkaran
pey giroy muşrêk ehil bedkaran
ha ne cay zeḧmet xof û xeter da
kêşyan we ban nar seqer da
her kesê ḧezret řehnimay řaş bo
ce řoy qyamet şefa’et xwaş bo
îman kamił bo ce «yum ali’dimErebî»
biłêsey dûzex newîno we çem
her kes nawero şadet we bałş
ce dinya û ’uqba wêranen małş
carê ba dûzex xar û xicił bo
malk her pey kar xeyriş matił bo
qudret her qudret bê hemtay wêşen
ta ke bizanîn êradeş çêşen
cay «قەالûûا beleyٰErebî» e’la meqamen
her kes nezanan bizano kamen