در بیان اوصاف بهشت و اهل بهشتی و چگونگی آن
لە کتێبی:
روضة الصفا
بەرهەمی:
میرزا عەبدولقادری پاوەیی (1850-1910)
2 خولەک
422 بینین
جە شەش دانگ نوور موستەفای سەروەر
یەک دانگ جیا کەرد دانای دادگەر
کەردش وە بەهەشت وە قەسر و قسوور
وە ڕێزوان پاک جای غێلمان و حوور
گیاش زەعفەران، خاکش شەکەرەن
سەنگش مرواری، دانە و گەوهەرەن
گوڵەن، گوڵزارەن، ڕەوحەن، ڕەیحانەن
لەعلەن، یاقووتەن، دوڕەن، مەرجانەن
نەخلەن، ڕوممانەن، مێوەی سەد ڕەنگەن
زەیتوونەن، توففاح، تازە و قەشەنگەن
نوقڵەن، نەباتەن، شەکر و شیرینەن
عوودەن، کافوورەن، عەتر و عەبیرەن
فەسڵش دایم وەخت نەو وەهارانەن
سەوزە و هەواش فەرش بەزم یارانەن
شەرابش تەهوور بادەی موفەسەڵ
شیرینیش شەربەت پالوودەی عەسەڵ
حەوزش کەوسەرەن، ئاوش سەلسەبیل
باغش جەننەتەن، ئوستاش جبرەئیل
قەسرش خشتێ زەڕ، خشتێ هەم سیمەن
بادش عەتر عوود، باغچەش نەعیمەن
مەلبوسش فاخر، دیبای قەشەنگەن
حیللەی ئەلوانەن، سەد هەزار ڕەنگەن
کەبابش لەزیز، تەعمش وەش تامەن
زەرفش گشت جەوهەر ئاینەی جامەن
حەق لەزایزات ئامادە کەردەن
وە «لحم الطيرعەرەبی»ێ سەوگەندش وەردەن
پەی ئەهل جەننەت پاک بێ تاوان
«تشتهي الانفسعەرەبی» حەق وێش فەرماوان
نەفس پەی هەر ئەشیا ئێشتێها کەرۆ
فەورەن خدمەتکار پەرێت ماوەرۆ
ئارەزووی هەر چی باوەری نە دڵ
وە پای وێش مەیۆ پەی تۆ وە مەنزڵ
موختەسەر هەر کەس خوڎا پێ دادەن
ئیمانش کامڵ، کارش ئامادەن
بێ شک «جنت المأواعەرەبی» جاش مەبۆ
دایم پای شەجەر تەکیەگاش مەبۆ