riftin xisru bih asfihan û awirdin şikir asfihanî
Li pirtûka:
Şîrîn û Xusrew
Berhema:
Xanayê Qubadî (1704-1778)
7 Xulek
457 Dîtin
ce dimay sałê ew şewket şî’ar
pa nya ne pişt şewdêz řehwar
çend řo be îqbał ew tey kerd řahan
«dar alsiltinةErebî»y şar esfehan
be feřiř û qudûm meymenet qerîn
kerd be řeşk baẍ fîrdews berîn
ce nezhet gahê ce ew merz û bûm
mîhman bî ew şay humayûn qudûm
çenî gurohê ce mimor poşan
nîşt be şadî û ’eyş be bade noşan
bełê çunke tebi’ ew keyxusrew řeng
tał bî ce «şîrîn» çun badey guł řeng
be zerûr zerûr ce şam ta seḧer
şîrînş meyl bî, nayafit bî şeker
axir meḧremê nîhanî yekşew
xatir nîşan kerd yagey şeker bew
horêza, çenî wêş berd ẍułamê
qedem berd we qesir şeker we şamê
wextê ke keyxusrew şay fełek efser
yawa be qapîy qesir cay şeker
dîş qesrê xaster ce qesir qeyser
qubbeş wiyerden ne çerx exzer
naga ẍułamê ḧełqey duř negoş
ama dîş şexsê bizurg lał poş
peydan ne çîhreş nûr feřřuhî
midran ne qapî çun seru sehî
pyaş kerd derlad ne pişt şewdêz
awerdiş be qesir bo muşk cam řêz
ce feřiř perwêz şewdêz řengîn
qesir şeker bî be qesir şîrîn
ce dimay yeksat ew şay cewanmerd
şîrînş meyl bî şeker tełeb kerd
şeker be zułfan piř girincewe
narincê be dest, guł be zincewe
şî be lay xusrew be sed ẍemze û naz
şox şox û mest mest wêney sipî baz
şa ce ser ta paş wextê kerd nezer
dîş ke xeylê şox şîrînen şeker
ḧeyran bî be ḧusin şeker xendey ew
şahîş bêzna bî be bendey ew
pey çêş? çun şeker şox şîrînê
bo ’enber ’etir, zułf ’ebîrînê
ce esfehanda nimebî peyda
çend şahan ce ’îşq kerdebê şeyda
gêsûş nafey muşk xuten mibêza
řaziş řêzey qend çenîş miřêza
nexiş nuxtey xał pay lûtewaneş
herkesê midî mibî dêwaneş
ce boy şemamey şemîm efzay ew
saf mu’etter bî demax xusrew
peristaran daşt ew zułf bo ’enber
ce řomî û çînî ce sî zyadter
gişt řa be destûr bizurgan berde
gişt te’lîm pey ’eyş, pey ’uşret kerde
xusrew nîştebê şahane destûr
sermest û medhoş ce badey ẍurûr
ce řêzey řazan ce qend şîrînter
şeker mibexşa pêş ḧełway şeker
be saḧîreyî wêş firawan meẍrûr
çenî muşterî çun zuhrey meşhûr
mida be xusrew bade peyapey
şayed bêxud bo ew ce zor mey
bey tewr bî ew şay tac kemer zeř
mikerdiş ce aw wişk û ayr teř
wextê şa mest bî, ’eyş û noş bî kem
şeker horêza, her migřya şem
şî be yagey wêş şox bê endêş
awerdiş şexsê her be şikił wêş
řext zeřnîga wêş poşaş ne wer
be ’etir û ’enber kerdiş mu’etter
kyastiş be pay serîr xusrew
xusrew win lawlaw pay new tûł ew şew
piştan bî we bejin ew ẍunçey xendan
ḧeq şeker lêş send ew dû çendan
kenîz ḧeyran mend ce kar xusrew
ce şox û řendî, ce şîrînîy ew
şehenşah xeylê bo ’ebîrîn bî
firawan xoş lefiz, temam şîrîn bî
bałaş milerza çun şax ’er’er
berz û barîk bî wêney ney şeker
wext îxtîlat ew şay derya kêş
be çeşmey mexfîy hem aẍoş wêş
řewane mikerd mahîy xoş řeftar
bełke zyater şewê ce sî car
hey řo çihil men ce badey guł řeng
her be tenya wêş minoşa be seng
çun têẍ xurşîd be meşrîq yawa
kiław zeř subiḧ çun guł şikawa
ew wenewşe zułf, çem wêney badam
şî we lay şeker wêney dilaram
ḧałat xusrew keyxusrew exter
herçî bî temam ’erz kerd be şeker
pey cêş? ke şeker we kar ew şew
aga bo temam er perso xusrew
çun sîlsîley zengîy syay şew
řo wêney řehzen gurêza be dew
şeker horgirt şem wêney qurs xor
weşen şo yekca şem çenî şeker
şî we lay xusrew mest mest mestane
xusrew wat: erê xał fulful dane
wêney min byen hergîz mîhmanit?
serf kerden ḧełway şeker ne xwanit?
şeker wat: hey şay gerdûn tumturaq
nedîm wêney to mîhman ne aqaq
hîç ’eybit nîyen, bo ’ebîrnî
çun ḧełway şeker temam şîrînî
bełê fîdat bam şay feřřux exter
mwaçan ḧerfê, bê demax meber
wextê ḧuqqey lał zułfan ’ebîrîn
mikerî leb řêz ce bosey şîrîn
boy nimek meyo ce durc gewher
maçan bo naken nimek, danşiwer
pey def’iş darûy mufîd bigîren
şa persa: çêşen? şeker wat: şîren
ta muddey yeksał ew dara serîr
be guftey şeker noşa cur’ey şîr
ce dimay sałê boy durc perwêz
boy muşk û ’enber mustiş we bêz
gêła be kamş çerx bê endêş
şewê horêza be destûr pêş
şî we cay parsał ew keyxusrew xû
demê be şeker şîrîn kerd ce tû
dîsan ew fen çî şox bê perwa
her ew ḧîle û mekir kerd ce barey şa
şa çenî kenîz îxtîlat mikerd
ta sub şerbetiş be şîrîn mwerd
nezanan ye fen ew efsûn geren
xo bew tewr zanaş ye her şekeren
çun şew bî ce şem’ nûr xor řewşen
bîsat řengîn çun řewzey gułşen
şa dîsan ce le’il řêzna gewher
watiş: meḧzûzen nimez lêm şeker
şekerda cwab guł şekerînş
bo ẍunçey dehan bo ’ebîrînş
wat: bełê parsał çun to xusrewê
bî be mîhmanim ce şewan şewê
boy demş mama, wêney to nebî
wêney to demş ’enber bo nebî
şa wat: herga ’eyb min ’eyben perêt
carê nezer ker hem be ’eyb wêt
şeker ce qînş yend tirş û tał bî
nama be zwan, demê her lał bî
axir wat be şa ye ḧerf xamen
sa bwace pêm ’eyb min kamen?
wat: ’eybit êden sazkarenî
her de şew çenî yekê yarenî
be fî’il şenî’ berz awazenî
bê perwa ce xełq, nezer bazenî
ḧeyf û dirêẍen to bey řengînî
bey gişt nezaket, bey nazenînî
çenî gişt yekê bey tewr misazî
her sat be tîẍê mikerî bazî
merkes şîrîn çun şeker mibo
daym be xurdad gaw û xer mibo
şekerda cwab wat: ḧerift serden
kes cey dem şeker şîrîn nekerden
bew xuda agay «ma fî alzemîrErebî»en
semî’en bê goş, bê çem besîren
kes duřiř meknûn mexfîm nesfiten
hêmay ẍunçey baẍ şoxim neşkiften
kenîzan min bey nazenînî
mikeran çenî to şewnşînî
şew çenî çun to şah û şahzade
minîşûn be ’eyş ’uşret ce bade
bełê wext xaw, bose û desbazî
ew fî’il şenî’, ew dił newazî
min nîm, kenîzen çun min şêweşen
çun min destey zułf lûl lêweşen
wextê ke perwêz muşterî menzer
şineft êd ce lefiz şîrîn şeker
xatirş cem bî saḧêb ’îsmeten
«’ezîz alqedirErebî»en bab ’îzzeten