ḧikayt şikir asfihanî
Li pirtûka:
Şîrîn û Xusrew
Berhema:
Xanayê Qubadî (1704-1778)
3 Xulek
620 Dîtin
ustay şerbetdar bey tewr bey şeker
şîrîn kerd ey qurs ḧełway muze’fer
yek řoyê xusrew zîlil îlahî
nîştebê be şad, be text şahî
şahan cem qedir, daray hefit kîşwer
bezim pabosiş bestebîn kemer
ne pay pêşgaş nîştebîn şahan
ce çîn ta beẍor, řey ta esfehan
salar xuten, ta padşay zeng
be şadîy xusrew cam mey be çeng
sa wextê ce zor şerab bî sergerm
hordaştin şahan ce řû perdey şerim
şehenşay cem bezim, sikender efser
ce durc yaqût řêzna gewher
ferma: ne kam mułk meḧbûb fêşteren?
nîgaşan ne cerg wêney neşteren?
yekê wat: ne řom wiłat qeyser
meḧbûb bê ḧeden, ce ḧed zyadter
yekê wat: ermen perî zadeşen
mey bexiş û mey noş meyl be badeşen
yagey meḧbûban ermen zemînen
ne xuten, ne řom, ne mułk çînen
wextê ke ew şexis nam ermen berd
xusrew ce diłda kêşa ah serd
nîhayet ce şerim şay wala sîfat
serş wist ne wer «qet’aًErebî» hîç newat
yekê wat: layq serkar şahan
«şeker» namê hen ha ne esfehan
sewgend be tacit şay dara mîẍfer
esfehan mîsren, şeker ney şeker
eger bidyayeş yosif ce ken’an
şît mibî perêş çun şêx sen’an
boy ’etir zułfiş mişo be firsex
coyaşen şahan hînd û çîn û bełx
bełê ewend hen ew nazk naze
ew şîrîn şêwey şekerîn řaze
her ham pyałey mey peristanen
her şew bezmê şeker sitanen
daym xatir şad her weş demaxen
çenî bizurgan daym gustaxen
er bibo piştan bałaş yek şewê
begê, beglerê, xanê, xusrewê
ce laşan nermîy nergis ce gułzar
minmano beter ce ser mewday xar
ẍerez ce nesrîn nazkiter ewen
çun şehd şîrîn şeker her ewen
xusrew za’îqes cew şeker şiken
şîrîn bî çun řaz şîrîn ermen
xeyałş êd bî ew dara efser
mer beyo be řa şîrîn be şeker
ẍerez mikerd se’î mer beyoş be dest
ce qîn şekker şîrîn sermest
nek be gişt diłê, her be zwanî
be şîrîn mikerd feres dewanî
werne ce lay ew keyanî efser
key wêney «şîrîn» şîrîn bî «şeker»?
ne ce şeker leb dił minya yekser
ne ce esfehan pêş mama şeker
bey weswasewe ew şay berz îqbał
sebir xeyrê kerd ta muddey yek sał