ḧikayt kirdin şapur az sing tiraşî firhad bih cihit şîrîn
Li pirtûka:
Şîrîn û Xusrew
Berhema:
Xanayê Qubadî (1704-1778)
4 Xulek
259 Dîtin
«afzil alşi’ra’Erebî» nadîrey namî
saḧêb xemse, ye’nî «nîzamî»
be ’etir nesîm xamey bo sunbuł
ẍunçey ey kîtab şikawa çun guł
mezmûn teḧrîr nezim «nîzamî»
bey tewr daden dad şîrîn kelamî
peyke perîzad peřend zeř poş
gewr dił ce seng sîmîn bina goş
sehî seru şox guł baẍçey řengîn
xatûn êran banûy mułk çîn
aşûb şahan ’ersey hefit kîşwer
fîtney ’aşiqan zam dił xeter
sewł sayedar piř sam sengî
perîzay zeřdeşt tersay ferengî
şîrîn şeş dang şehzadey ermen
xał û berg bo muşk wenewşey çemen
new qesir wêşda her şam her seḧer
meyliş fêşter bî be şîr û şeker
nimedaş ew şox zułf bo ’ebîrîn
ew şay şeker řaz zułf û dem şîrîn
yek qaşûq ce şîr şîrey şehd qend
be sed qap te’am çerb dił pesend
be şîrînî bî daym qerarş
bê şîr û şeker nebî medarş
çun ne dewr û pişt qesir zeř nîgar
gişt seng sext bî hem sîxnax nar
çunke çenî xar seng best xara
nekerd gelleyê yeksat midara
çopan la ’îlac dû firsex fêşter
dûr must gelle ce qesir diłber
îmcar pey şîrîn şîr be derd ser
mawerdin xasan zułfan bo ’enber
şîrîn leb şeker daney duř ne goş
řêzey řaz şerbet, şîrey şeker nuş
şîrîn bê şeker, şeker be bê şîr
çun nimekerd noş minîşt be diłgîr
ce diłgîrîy ew her sûb ta be şam
peristaranş diłgîr bîn tema
şewê wist ḧełqey muşkîn zułf be duş
ew mang zeřřîn ḧełqey duř ne goş
cew ḧełqey şewda ta ba subiḧ dem
pêç mida çun mar piř pêç erqem
ce serdîy xusrew ta be şefeq zerd
mikêşa peywest lûley ah serd
qametiş ce bad meynet be zarî
çemyabê çun şax bêd mirwarî
çun ḧełqey ejder neqiş bewerda
pêç mida çun mar ba řûy kemerda
ce ebro keman kerdebê berkeş
ce mujan çun turk bestebê terkeş
ce dax xusrew kerdiş dû řengî
gêsûş pêç mida çun mar zengî
ce ḧerf diruşt ew peyman şiken
gułnarî mikeriř ce nergis semen
be ẍeyr ce şayûr şay suxen perdaz
cew qesir çołda kes nebîş hamřaz
axir ke ew qurs beyzay qemer so
şîrîn şemamey şox şew bo bo
wêney qendanî řêzey nuqił û qend
řêzna řazan şox dił pesend
fermaş be şapûr danay dił pezîr
zerûren kerden ’îlacê pey şîr
pey çêş; we bê şîr şidîm betałen
şeker er şîrş nebo lêm tałen
şapûr nexiş bend ce danşiwerî
çun hîndû berdiş sucdey ew perî
watiş şexsê hen namşen ferhad
muhendîs merdên, firawan ustad
řasîxen ce ’îlim hendesey hey’et
«mecsîtî» ayîn, «îqlîdîs» ḧîkmet
be mû mikêşo gułan be sed řeng
migeno teswîr nexiş çîn ne seng
ce manîy neqqaş neqşiş şox teren
xeylê hunermend hem danşiweren
ustadê çun ew ce gişt fen qabił
ce her hefit kîşwer, nimebo ḧasił
meger hem be dest ustadê bey tewr
bibo mudde’at ḧasił ne řûy dewr
werne bê ustad karêwen dîşwar
ewweł zerûren ustad, axir kar
er bar yaftegan bezim ’enber bo
mideran řuxset bendey du’ago
ser qedem saxte her kon ew ustad
mawerûş we pay text perîzad
ême û ew ustad her dû hamzadîm
her dûman şagird her yek ustadîm
te’lîm ew da be seng tiraşî
terẍîb min kerd hem be neqqaşî
be têşe ce laş seng sext çun mom
be pîşe xaster ce ustad řom
şapûr sewday şîr bey mijdey şîrîn
berkerd ne derûn ew zułf ’ebîrîn