risîdin şîrîn bih armin bih himrahî şapur
Li pirtûka:
Şîrîn û Xusrew
Berhema:
Xanayê Qubadî (1704-1778)
2 Xulek
530 Dîtin
bey tewr kerd ustay «nîzamî» teqrîr
înşay ey namey şox diłpezîr
şapûr çun ce qesir şîrîn kerd swar
merḧûm bî ce wesił şay feřřux tebar
be cen řo gułgûn tund têz perwaz
yawnaş be mułk ermen be sed naz
çun ahûy mîşkîn mest peřey guł
yawa be gułzar banûy bo senbuł
ermen kerd ce şewq şołey wêş piř nûr
çun şem’ řexşan tecellî koy tûr
banû ehil û beyt temam ehil şar
xedeme û ẍułam, xwace û peristar
ta dîşan sucdey xakpaş berdin
ce wesiłş bêḧed şukirane kerdin
ce yaqût û lał, ce gewher dane
kerdin genc weqif pey ateşxane
ce şadî şîrîn şay firîşte xû
şayî loẍ jendin ta bîst û yek řo
herdem ew banû zułf bo ’enberîn
mibosa pey pey dest û pay şîrîn
text xusrewî, esbab şahî
herçî ke genc bî ce meh ta mahî
çun germ bî çenîş şay ermen meyliş
ce ’ersey dinya kerd we tufeyliş
ne çem çun surme kêşa xakpaş
esbab şahî gişt kerd be fîdaş
çunke ḧałzan bî ew zułf ’ebîrîn
nawerdiş we çem wiyerdey werîn
pey çêş? mizanaş ew nadîrey dewr
ye be kirdey ’eşq pêş aman bey tewr
zerb pencey ’eşq zor bazûy derd
sêsed meyl zencîr mikero be gerd
menşûren bey tewr dinyay muşeweş
yaney çend kes ’eşq kerdin we serbeş
nezerbazî û ’eşq her destûr byen
’aşiq bêçaren, kuştenî nyen
sełaḧ her êden ne dewr eyyam
herkesê be derd ’eşq mibo sersam
firawan be pûç nedey sitêzeş
pey çêş? berz mibo fêşter biłêseş
axir ke banûy daray derya kêş
neřay ’atîfet bizurganey wêş
ferma’ew sêsed kenîz cem kerdin
çenî çend esbab peneş siperdin
sa ke dîş şîrîn zułfan ’enberîn
ew sêsed kenîz şeş dang şîrîn
der sa’et bexşa pêşan çun dara
her ek yek xełat zeř bafit xara
dîsan noşan şad mey çenî şîrîn
şad bîn be dîdar zułf bo ’enberîn