ger bidya ew senema suř cemîl
Li pirtûka:
Dîwanî Melay Cizîrî
Berhema:
Melay Cizîrî (1570-1640)
2 Xulek
466 Dîtin
ger bidya ew senema suř cemîl
nazlî erzan nedbû cibre’îl!
min nezerek ḧusin û cemala te kir
ayîneyek dî me ji nûra celîl
lew ji lebê le’lê te bû cam xecel
badeyê engûr «kicaFarsî» selsebîl
dîl me hezarin te di bendê welê
«leyْse lena ’ink micalu bidîlErebî
ma ena weḧْdî bike mînْ muẍْremErebî
kim lik qitlî şiẍfaً min qebîlErebî»
darûyê derdê me tuyî canê min
«helْ bîswî alwesْlî şîfa’u alْ’elîlْErebî»
sebir û sukûn çûn me di nêv dicle da
lew ji du çeşman me dizêt abê nîl
bes me ne sed çeşme ji çeşman dizên
«mezْcu dem dem’u ’wîwnî yesîlْErebî»
puř me nezer da te ji ser ta qedem
«qid rec’e alqelb û ’eqْlî kelîlْErebî»
mislî te ma bûne? we ya ma dibin?
řoj ku tecellaye çi ḧacet delîl?
«qedْ selebe alrûḧe ’elî ẍefْleةErebî
îz heceme اەلْqelْbe bîterf keḧîlْErebî»
ger çi li ber zerb û şeqan fîl bûm
bê mefer ez mat kirim şah û fîl
can didirim gufit bi yek bûse de
lê bibtin le’lê şekerxa kefîl
ger çi di nêv ḧelqeyê şêranim ez
«leyْse ’eleyْna lî’îdana sebîlْErebî»
zor melaNasnava edebî furqetê ebter kirîn
«înّe mîne alsa’eةy yewْme alirّeḧîlْErebî»