ابروی هلال و رخ چون شمس تو دیدهست
لە کتێبی:
دیوانی زێوەر
بەرهەمی:
زێوەر (1875-1948)
1 خولەک
718 بینین
ابروی هلال و رخ چون شمس تو دیدهست
در بیرق خود دولت عثمانی کشیدهست
شمس و قمری هست که بر روی سماوات
در کسوف و خسوف که آن روی بدیدهست
تو آن صنمی گر به لب بام برآیی
چون برهمنت سید زنبیل مرید ست
چوگان دو زلفت به کف پای حنایی
شایستهای گویی ز نخ سیم سفید است
چون عیسی مریم بکند نطق به خوبی
هر طفل دوماهه که اسم تو شنیدهست
«زیورناسناوی ئەدەبی» نتواند که کند وصف جمالت
از کف بشکست خامه و کاغذ بدریدهست