باوەشێنی گیان
دڵداری پڕیش بێت لە ناسۆر لە ڕێی زۆر گەنجایە
لە کتێبی:
ئاگر و ژیلە
بەرهەمی:
کامەران موکری (1929-1986)
1 خولەک
1157 بینین
لە شیعری گەرمی ناسکۆڵە
ئەی فریشتەی جوان، کچۆڵە
پەپوولەیەکم کرد بۆ تۆ
ڕنگم کرد بە تیشکی ئاسۆ
نەخشانم بە تاسەی دڵێ
بۆ دڵداریی پاک ئەکوڵێ
ناردم بۆ باخی دڵداریت
کەنار قەڵبەزی نازداریت
نیشتەوە لەسەر گۆنای گوڵ
کەوتە لەرزین بە جۆش و کوڵ
پرچی زەردت بە نیانی
کەوتە باوەشێنی گیانی
کەچی خونچەی دەم کە لەرزی
هیوای پەپوولەکەم بەزی
هەڵفڕی هاتەوە بۆ لام
بەڵکوو نەختێ بگرێ ئارام
لێم پرسی چیی وت خونچەی دەم
خونچەی دەمی شیرینەکەم
بەڵام وەڵامی نەبوو، مرد
نازانم بۆ چی وات لێ کرد
وا خۆم هاتوومە لات گیانە
تۆ و ئەو بەژنە ڕێک و جوانە
تۆ و شووشەی مەچەک و گەردن
چیت وت بە پەپوولەکەی من
نە شیعرەکەم نە نامەی ئاڵ
کاری تێ نەکردی چاو کاڵ
بڵێ،... وا خۆم هاتووم شیرین
منت ئەوێ ئەی نازەنین؟!