در خاتمە‌ی کتاب گوید
لە کتێبی:
کۆمەڵەی شیعری فەقێ قادری هەمەوەند
بەرهەمی:
فەقێ قادری هەمەوەند (1830-1890)
2 خولەک
775 بینین
بە تەوفیق حەق عەلیم وەههاب
یاوا بە ئەنجام خاتیمەی کیتاب
بە عیززەتی وێت یەگانەی مەعبوود
دەرج کەر نە کیتاب جازیبەی دروود
چون عەبد ئەحقەر سائیل دەرگام
سەواب دروود وەنەم کەر ئینعام
هەم بەر موحەڕڕیر قارییء کیتاب
عەتا کەر پێشان ئەجر بێحیساب
هەم ئەجر عەزیم پەرێ سامیعان
جە غەزنەی ڕەحمەت پێشان کەر ئیحسان
بە عیززەتی وێت دانای خوداوەن
قەلبمان بە نوور ئیمان کەر ڕەوشەن
بە حورمەتی نوور خەتم هەر ڕەسووڵ
دروود و دوعای ئێمە کەر قەبووڵ
جە سەنەی هەزار و سێسەد سێ کەم
مەنزوومەی دروود ئاما بە ڕەقەم
ئاما بە نەزم ئەدعیەی ئیحسان
تەکمیل بی نە زەرف شەهر ڕەمەزان
چون «ناصرالدینکەس» شاهـ ئێرانشوێن بی
«حمید خانکەس» سوڵتان ئال عوسمان بی
چون «عبدالقادرکەس» جە ئەحشام وەند
بە نەزم کیتاب تەبعش کەرد خورسەند
جە باب قشڵەی عەساکیر قەیدم
خاڵی جە سوحبەت هەر عەمر و زەیدم
بەر ڕۆح ئەنوەر خواجای کائینات
نزوول بۆ جە حەق سەیل سەڵەوات
هەم بەر ئەهل بەیت سولالەی ئەتهەر
بە نوور دروود حەق بان موفتەخەر
«فەقێناسناوی ئەدەبی» دڵ بە نوور ئیمان کەر مەحیا
دیدەش نە ڕەزای وێت بکەر بینا
«هزاران دروود و هزاران سلامفارسی»
«ز ما بر محمدفارسی عليه السلامعەرەبی»