شەو و ڕۆژ بێ قەرارم ئەز لە عیشقی ڕوویی نەوگوڵها
پێنج خشتەکی لەسەر غەزەلی حافزی شیرازی
لە کتێبی:
دیوانی ئەحمەدی کۆر
بەرهەمی:
ئەحمەدی کۆر (1771-1856)
2 خولەک
988 بینین
شەو و ڕۆژ بێ قەرارم ئەز لە عیشقی ڕوویی نەوگوڵها
دەکەم تەی چۆڵ و بەحر و بەڕ، بە ناڵین شیبهی بولبولها
به قید زلف پا بستم، منم مجنون عاقلهافارسی
«ألا أيها الساقي أدر كأسا و ناولها»عەرەبی
کە عشق آسان نمود اول، ولی افتاد مشکلها
لە وێنەی تۆ لە ڕووی دنیا نەهات و هەم نمی آیدفارسی
لەبۆ عوششاقی دڵ مەحزوون حبیبی چون تو کی آیدفارسی
لە نەسلی ئادەم و حەووا، کی چون تو نور چنین زایدفارسی
«ز بوی نافەای کآخر صبا زان طرە بگشایدفارسی
ز تاب جعد مشکینش چە خون افتاد در دل هافارسی»
کسی که عاشق تو شد ز دین و دل که دست شویدفارسی
نه در دنیا نه در عقبی بجز تو کس نمی جویدفارسی
بجز تخم محبت در دل او هیچ نمیرویدفارسی
«به من سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گویدفارسی
که سالک بی خبر نبود ز راه و رسم منزلهافارسی»
لە داخ و حەسرەتی جانان زیاد بوو میحنەت و دردمفارسی
لە دەوری شەمعی ڕوخساری وەکوو پەروانەمە هەر دەم
دەڵێم بۆ نێرگسی دەستم لە عەقڵ و دین و دڵ بەردەم
«مرا در منزل جانان چه امن و عیش، چون هر دمفارسی
جرس فریاد می دارد که بر بندید محملهافارسی»
لەوێ ڕۆژێ کە تۆ خوڵقای هەموو عالەم بە تۆ ماییل
دەکەم ئەرجوو و تەمەننایێ لە دەرگای تۆ وەکوو سائیل
چ موشتاقم ببینم ڕووی تۆ بێ پەردە و حاییل
«شب تاریک و بیم موج و گردابی چنین هایلفارسی
کجا دانند حال ما سبکباران ساحلهافارسی»
فیدایی قەددی نەو تەرزت، ڕوحی من ئەی شەهی نادر
کە تۆی خوڵقاند لە نووری خۆی، قەدیم و قەییووم و قادر
عەجەب نەقش و نیگارێکی لە ڕووی عالەم کە بووی زاهر
«همە کارم ز خودکامی بە بدنامی کشید آخرفارسی
نهان کی ماند آن رازی کزو سازند محفلهافارسی»
لە داخ و حەسرەتی جانان زەلیل و مات و گەردن کز
دڵم چون خانەیی زەنبوور و عەقرەب بوون لە سەریا چز
ئەلا ئەی ئەحمەدی کۆرناسناوی ئەدەبیی زەلیل و خەستە وو عاجز
«حضوری گر همی خواهی از او غائب مشو حافظفارسی
متی ما تلق من تهوی، دع الدنیا و أهملهاعەرەبی»