بتن پوشیده ام جوشن به سر بنهاده ام مغفر
لە کتێبی:
دیوانی عاسی
بەرهەمی:
مەلا مستەفای عاسی (1885-1975)
1 خولەک
662 بینین
بتن پوشیدە ام جوشن بە سر بنهادە ام مغفر
بە یکرانی نظم سوارم زبانم توسن از هر در
بمیدان فصاحت را منم شاطر بهر سوی
زدم بنگاە در صحرا زنم خایسک بر هر سر
نە ژاژ خایم ز گفتارم ندارم از سخن تشنیع
کە از مقصورە هجوم مرقع جامە ام در بر
منم از وجە خجلت را بلوعە تکیە می کردم
کە شنعت را چو غلطاقم همیشە پردە است بر سر
زکوی خوان جودت را من عاصیناسناوی ئەدەبی بسی آزم
کە زرقی نیست طاماتم چو عبدی احقرم بر در