ئەیخەمە باوەشی تکا، دڵبەری ژین بە سەد سەعی
لە کتێبی:
دیوانی ڕاجی
بەرهەمی:
ڕاجی (1912-1969)
1 خولەک
107 بینین
ئەیخەمە باوەشی تکا، دڵبەری ژین بە سەد سەعی
أطوفُ خَدِّهِ كَما حاوَلَني بِمَضْجَعِعەرەبی
ڕۆحێک لە دوو بەدەن دەکا، دڵبەری لێ بەگەن دەکا
لَهُ الكَمال والبَهاء، فَهوَ عَجيبُ المَصْنَعِعەرەبی
یارێکە وا یاریدەمە، دەرد و برین و مەرهەمە
بِقَدِّهِ المُلَمّعِ، بِخَدِّهِ المُقَنَّعِعەرەبی
بکێشە چەرخی غەبغەبی، دڵی فیدا کە وەک لەبی
بِجَذرهِ المُكَعَّبِ، بِصَدرِهِ المُرَبَّعِعەرەبی
شێوە و ڕەوشتی کوردییە، دلێری دەستوبردییە
وَلا يَخافُ مِنْ دِيَة، يَقْتُلُني بِالأَصْبُعِعەرەبی
بە پەنجە، دەستی نەرم و شل، بە خۆشەویستیم کاتە مل
أَلُفُّ خَير ما يَدُلّ، عَلي نِظامٍ مُرتَعِعەرەبی
خستمییە بەندی چاوەکەی، بە دەستە زوڵفە خاوەکەی
بِوفْقِهِ المُسَبَّعِ، وسَجْعِهِ المُتَّسعِعەرەبی
بە نازی نۆیەمینی ئەو، دڵم فڕی لە چەشنی کەو
عِنْدَ غُروبِ عَقْرَبٍ، شَمسٌ بَدَتْ بِمَطلَعِعەرەبی
پشکۆناسناوی ئەدەبی کە هاتە سۆزەوە، لە ڕووی ژیانی هۆزەوە
يُنَظِّمُ البُنودَ عَنْ مَرامِهِ المُنَوَّعِعەرەبی