بهار
لە کتێبی:
دیاریی مەهاباد
بەرهەمی:
مەلا غەفوور دەباغی (1927-1990)
1 خولەک
584 بینین
مژدە بادا ای ساکنان خاک پاک این دیار
زانکە بر فرش چمن خرگاە زد فصل بهار
از غریو کوس رعد و نعرەی باد شمال
کاخ بهمن سر فرود آرد بە پای کوهسار
روضە خلد برین هرسو نمایان می شود
روی صحرا بو دهد از لالە چون مشک تتار
چون دم عیسی، نبات مردە را احیا کند
باد نوروزی بە امر خالق پروردگار
گوش دل را می نوازد قهقە کبک دری
می زداید غم، نوای قمری و صوت هزار
عندلیبان چمن با سایر مرغان باغ
نغمەی شادی همی خوانند بر هر شاخسار
نشئە بخش عاشقان یعنی نسیم صبحدم
آورد همراە خود بوی عبیر از زلف یار
در چنین فصلی چە خوش باشد بە کام دل دمی
با گروە لالەرویان و بتان گل عذار
مجلس مستانە برپا کردە در صحن چمن
بگذرانی در سرور و شادی و بوس و کنار
با وجود این همە حزن و پریشانی کە داشت
نظم شد این چند بیت از حافظناسناوی ئەدەبی محنت گسار