تکا
تکا لەو برا و خوشکە ڕۆشنبیرانە ئەکەین کە چەند لەم جۆرە گۆرانییانە ئەزانن بۆمانی ڕەوانە بکەن؛ تا بە سوپاسەوە لە بەرگی دووەمی ئەم کتێبەدا بڵاوی بکەینەوە.
دوا وشە:
هەندێ لەم گۆرانییانە پێویستی بەوە بوو کە لە ژێر وێنە گونجاوەکەیدا بنووسرایە، بەڵام داخەکەم ئەو توانایەم نەبوو؛ بۆیە ئەبێ بمانبوورن.
بۆ نووسینی ئەم پەرتووکە کەڵک لەم سەرچاوانە وەرگێراوە:
١- «ئەدەبی فۆلکلۆری کوردی»، لێکۆڵینەوە د. عیززەدین موستەفا ڕەسووڵ، بەغدا، ١٩٧٠.
٢- «لێکۆڵینەوەی ئەدەبی فۆلکلۆری کوردی»، د. عیززەدین موستەفا ڕەسووڵ یاریدەدەری پرۆفیسۆر کۆلیژی ئەدەبیات زانستگای بەغدا، ١٩٧٩، چاپی دووەم.
٣-«مجلة التراث الشعبی العراقیةعەرەبی»، العدد الثانی عشر، السنة العاشرة ١٩٧٩، ص ٥ الرقص الشعبی و ص ٧ الرقص الشعبی و علاقتە بالتراکیب الایقاعیة - تیمور احمد یوسف.عەرەبی
٤- «نماذج التراث الشعبی الکردیعەرەبی»، محمد توفیق وردی، ١٩٧٥.
٥- «پەندی پێشینان»، شێخ محمدی خاڵ، چاپی دووەم، ١٩٧١.
٦- «بۆنی هەڵاڵان دێ»، محمود زامدار، ١٩٧٤.
ئەمە بێجگە لەوەی کەوا گەل، بەتایبەتی پیر و بەساڵاچووەکانی باشترین و سەرەکیترین سەرچاوەن بۆ ئەم بابەتە و کەڵکم لێ وەرگرتوون.