من و یار

لە کتێبی:
باخچەی کوردستان
بەرهەمی:
قانع (1898-1965)
 1 خولەک  942 بینین
ئەلا ئەی مەستی عاشق کوژ، مەکە مەنعی دڵی زارم
ڕەقیبی بەخت بەرگەشتە، هەمیشە وا لە پێوارم
منم مەحبووسی زنجیرت وەکوو یۆسف لە میسری عیشق
لەبەر غەمزەی کەمان ئەبرۆ، وەکوو ئەیووبی، بیمارم
کە دیم گوڵزاری گۆنای ئەو، وتم بەخ بەخ، چ باخێکە!
وەکوو بولبول لە سەر گوڵدا، وەها زار و بریندارم
بە گۆشەی چاوی مەخموورت، شکا قفڵی قەراری من
تەواو دەرچوو لە دەس عەقڵم، کە وێڵی دەشت و کۆسارم
بەحەمدیللا، کە خوێنی دڵ، ڕەنگی دا ناخوونی دولبەر
ئەڵێن پەنجە حەنا ڕەنگە، نەزەر کە، جەرگی بیمارم
بە ئیستیهزا وتی مەحبووبی من یاری غەزەل بازە
ڕەقیب سادەی بناڵێنە، لەبەر لێشاوی ئەشعارم
لە تەبعی سست و فیکری کول، ئەبێ چۆن شیعری خۆش دەربێ؟
لە قانعناسناوی ئەدەبی قەت نەدەی تەعنە، بزانە کۆنە عەییارم