parçeyek le şî’rekanî xatû xurşîd, daykî qani’
Li pirtûka:
Deştî Germyan
Berhema:
Qani (1898-1965)
2 Xulek
794 Dîtin
kiç le dûy kuř nageřê, her kuř be kiç ḧaşa eka
em kiçe me’sûme naḧeq serkiz û řîswa eka
kuř eger ḧez ka le kiç, ca wirde wirde dête lay
gufit û goy şîrîn û cwan û pêkenîn berpa eka
çonî xanim? besye takey her le małî bab ebî?
hawserî to zor minałe, cûtî xoy peyda eka
sałê tir ger şû nekey înca ełên pêt pîre kiç
ew deme pîrê legełta, mamełe û sewda eka
laço bawkim, min le kwê û şûkirdinî êstam lekwê?
hawserî min, lem wiłate key xeyałî wa eka?
gewre kiç! binwaře bo min, to serî bawik û birat
wa diłim bo to tewawî şîn û waweyla eka
bamin û to pêkewe peymanî yek kewtin bideyn
ca bizanîn kê be dił peymaneke îmza eka
wa binûsîn: ya wesił bo yektirî ya xakî goř!!
her kesê dawat bika, bê sûde xoy řiswa eka
bo minîş miłkî beheşt piř bê le ḧor û bimdenê
ger diłim boy řaçenê dûsed keřet bêca eka
muxteser, bem core fêłe, kar eqewmênê tewaw
ewkiçe bêçareye tûşî hezar ẍewẍa eka
her kiçê em wesyetem bigrête dił tê nakewê
yarî çî? sed tif le çarey dakexogêy wa eka!