«marf aẍayî» şî’rî kişaw û baranêkî cwanemerg!
ew nasîn û beyek geyştine tirawîlkey xewnê bû
le hawînêkî şûmda yan çarenûsêkî tarumarî
le tewêł nûsrawî şî’rî peřagendem?!
kamyan bû, kostî baranêkî cwanemerg
yan koçî bêwadey goranîyekî guł bedem?!
yekem bînîn û dwa bînîn û îtir saray ser be tem tûmanî
merg û, bêdengîyekî ebedî!
ew řêkewte çemûşane çîn be piřtaw dên û
hîwakanî nêw baweşman efřênin û lenakawêkda
le hezar be hezarêkî tarîkîyewe tiloryan ekenewe?!
ey çi kispeyek lew kispane agirawître
ke le satewextêkî hergîz çaweřwan nekirawda
çizey ta ser êsqan sûtêner le jyanit heł’esênin?!
min mebestim le çizeyeke bîr neçêtewe.
mebestim le zamêke sařêj nebêtewe.
mebestim le giłêke meylbiř nebêt.
mebestim le gîngiłî řoḧe û le çuřçuřey
xwênî çawekanî xoşewîstî!
xozya ew pełe hewrem her nebînaye.
tewqem legeł ew hetaweda nekirdaye û
xozya le nizîkewe ew şemałe dem be zerdexeneyem
nenasyaye û, pyasem legeł ew estêreyeda nekirdaye û
ew qesîdeyem maç nekirdaye!
pêştir dûrawdûr cirîwey wişeym ebînî.
pêştir dûrawdûr gwêm le henasekanî ebû.
pêştir dûrawdûr bonî řengekanîm ekird.
bełam axir ewe le kwê û ewey le kwê estêre xoy
dest bixate ser şanit û awaz xoy şî’irit bo bixiwênêtewe û
gułîş xoy gałte û gepit legełda bikat û hetaw xoy
bitdiwênê û leyek jûrîşda legeł tirîfe xoyda dabnîşî û
leser yek mêzîş řûbeřû legeł gułebeřojeyekda
giftugo bikeyt!
ewe le kwê, dirextê namet bo binûsê û
ewey le kwê, direxteke xoy bêt bepîrtewe û
baweş be milta bikat û maçit bikat û
le bon û beramey ewînî xoyt pê bibexşê?!
ewe le kwê basî tîtrwaskî ’aşiqî gwê zirêbarit bo biken û
ewe le kwê tîtrwaskeke xoy bibînî û
serit bixeyte nêw peřubałyewe û le bałefřêda
be pirjey tinoke zîwînekanî ew teř bibî.
ewe le kwê «sirwe» le wirmêCih bê û
eweyş le kwê sirwet bo bênne «taranCih» û
le qirçey paytexta pepûlebaranit bika û
wişey fênkit beserda bibarênê!
çend řojê bû keçî etut:
çend sałêke çawman yektirî enasê û keçî etut
zor demêke liq û çiłman awêzanî yektirî bûn û
çend řojê bû keçî waman ezanî le deverî xoşewîstîda
le awêtebûnî awî gyanda, bûyn be dû’awanê!
to le «wirmê»we hatbûy
le deryaçewe bonî gułestêrey awî û
le bakûrewe bonî řêḧaneřeşey kakołî jine şukakî û
bonî bestênî sozêkî teřubiřit
legeł xotda hênabû.
minîş le «pîremegrûnCih»ewe legeł xomda
mangeşewî şî’rî «goranKes» û
kuřjinî sirûdekanî «bêkesKes» û
le xorawawe řengî giryan û zayełey
jinanî germyanim bo hênabûy.
min tałe qijêkî řîşî «nalîKes»m daye destit û
toyş axêkî hełqirçawî sîney «wefayîKes» bo şîrîn.
to çirîkey «seyd ’elî esẍerKes»t
kirdibû be şedey serit û
minîş ełławeysîyekey «’elî merdanKes»m
kirdibû be çawgî giře û le dengima bom hênabûy!
xozya le nizîkewe ew kotrem nenasyaye.
xozya le nizîkewe ew darçiwaleyem nebînyaye.
le befir eçû, le wextî pêkenînda.
le pepûle eçû, le wextî peyvînda.
le sirwe eçû, le wextî řêkirdinda.
le «kanî ’aşiqan» eçû, le wextî diłtengîda.
le kiłpeyekî narincîş eçû, le wextî sûtanda.
xozya le nizîkewe ew wişe êskisûkem ne’ebînî.
xozya le nizîkewe ewxewne sipîyem ne’enasî.
lew çend řoje keskeda
byaban û qaqřî dabřanî sedan sałman
kird be bijwên û lêrewar û xoman le gomekanyan hełkêşa
lew çend řoje şîneda
hemû wişe derbederekanman yeke yeke beser kirdewe.
lebnî qułî yadgarewe mirwarîy xewniman derhêna û
kirdiman be řiştey gerdinî honrawe.
biřyar bû, le kenarî werzêkî tirda beyektir bigeynewe.
biřyar bû, le heman awêney xoşewîstîda yektir bibînînewe.
biřyar bû, em care dûrtir bifřîn,
bełam merg ew werzey dařnî
awênekey kird be dû kertewe letêkyanî da be gił û
ewîtrî be jûrî namoyîy minda hełwasî!
bełam merg, asmanî kird be gořistan û
mangeşewîş hełwerî!
xozya ew deryaçe mengem her nebînyaye.
xozya ew peřesêlkey mukiryanem her nenasyaye.
bełam xozyay ême hemû car le berebeyanda emrêt!
bełam xewnî ême hemû car le geşaneweda esûtêt!
ey estêre kişaweke!
to kewtîte diłmewe, êste diłim çiraxanî giryane.
ey barane cwanemergeke!
to baranî pełey janêkî nwêm bûyt û
êste werzim werzî kispe û dabřane.
xozya, xozya, xozya ...
ew şepole çawřeşem her nebînyaye û
ew gułî darhermêyem her nenasyaye û
ew sefere şûmem her nekirdaye!